«Աշուն է, անձրեւ… Ստվերներն անձեւ
Դողում են դանդաղ… Պաղ, միապաղաղ
Անձրեւ՜ ու անձրեւ …»:
Վահան Տերյան
Այս տխուր եւ մելամաղձոտ տրամադրությունը ստեղծում է աշունը` տարվա աներեւակայելի գեղեցիկ եղանակը: Աշնանային գունեղ պատկերներն ու բազմազանությունը տեսնելու համար պարզապես պետք է միայն շուրջը նայել եւ զմայլվել բնության կախարդանքով:
Բնությունը կարծես հրճվում ու խաղում է` փոխելով իր հանդերձանքը դեղին, կանաչ, կարմիր եւ շագանակագույն երանգների: Աշնանային այդ երանգներն ու գույներն էին դրսեւորվել «Փոքրիկ հրեշտակներ» շաբաթօրյա դպրոցի 3-րդ դասարանի աշակերտների աշխատանքներում: Հարկ է նշել, որ դպրոցը գործում է ԱՄՆ Արևմտյան թեմի առաջնորդ, գերաշնորհ Տ․ Հովնան արք․ Տերտերյանի հայրական օրհնության ներքո, իսկ տնօրենն է բարեշնորհ Հովհաննես սարկավագ Գումրույանը։
Դասի թեման տարվա խայտաբղետ այս եղանակն էր: Դպրոցականներից յուրաքանչյուրն իր աշունը պատկերել էր յուրովի, սակայն գերիշխողը վառ գույներն էին եւ դասարանում տիրող ջերմ ու տաք տրամադրությունը:
Կարդացեք նաև
Սփյուռքի տաք աշնանը սովոր աշակերտներն այնքան իրական էին պատկերել աշունն իրենց աշխատանքներում, որ կարծես մի կտոր նախշուն աշուն մտել էր դասասենյակ:
Ոսկեղենիկ աշնան հեքիաթը կարծես շարունակվում է աշակերտների պաստառներում. Ձայնի, գույների համադրությունը մի տեսակ թափանցիկ պար է բռնում անձրեւի, քամու ու տերեւների մեղմ պտույտի հետ ու ստեղծում ամբողջական անձեռակերտ պատկեր: Երեխաների նկարազարդված աշունը չկրկնվող ու պայծառ է, ուր ծորում է բազմազան գույների խաղը, կաթկթում անձրեւի զուլալ արցունքը, լսվում հեռավոր հայրենիքից կանչող քամու սուլոցը:
Ուր որ է կցրտի, ուր որ է կհանգչի պատուհանների լույսը, կմարի աշնան վերջին արեւը, բայց պաստառներից ճառագող լույսն ու տաքությունը երկա՜ր կջերմացնի մեզ ու մեր հոգու անկյունը…
Անահիտ ԱՄԻՐՅԱՆ
Ուսուցչուհի
