Հայաստանի գրողների միությունում (ՀԳՄ) տեղի ունեցավ բանաստեղծ Վահագն Դավթյանի ծննդյան 100-ամյակին նվիրված գրական հանդիսություն: Ցուցադրվեց տեսաֆիլմ բանաստեղծի մասին: Իր տողերը Վահագն Դավթյանին ձոնեց արցախցի բանաստեղծ Սերժ Առաքելյանը՝ խորը ցավ հայտնելով, որ գրել է բանաստեղծի մահից հետո և հնարավորություն չունի բանաստեղծի գնահատանքին արժանանալու:
ՀԳՄ նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանը նշեց տարվա խորհուրդը, ասելով, որ այն չարենցյան և վահագնդավթյանական է: «Երկուսի կապը էլաստիկ օրգանական է: Չարենցի մահից հետո մեր բանաստեղծական աշխարհը լցվեց չարաբաստիկ աշուղներով: Հաճախ տաղանդավոր մարդիկ աշուղ էին գրում իրենց անվան դիմաց: Ավգյան ախոռը ինչպե՞ս պետք է մաքրվեր:
Պետք է գար մի սերունդ, ինչպիսիք են՝ Վահագն Դավթյանը, Շիրազը, Գևորգ Էմինը, Սիլվա Կապուտիկյանը, Համո Սահյանը, որոնք մեծ կենսափորձ ունենալով՝ Չարենցի ավանդները շարունակեցին», -ասաց նա:
Գրող-հրապարակախոս Գրիգոր Ջանիկյանը, որը վերջերս եղել է Վահագն Դավթյանի ծննդավայրում` Արաբկիրում, ընգծեց, որ Եփրատը պատրանք չէ, այլ իրականություն. «Ես տեսել եմ Եփրատը և կարող եմ վկայել, որ Եփրատի ձախ ափին փթթում է Արաբկիրը, քիչ վերև Սիամանթոյի ծննդավայրը` Արտեմը, աջ ափին՝ Մեծարենցի ծննդավայրը` Բենկան: Այս երեք հանճարեղ բանաստեղծները հավերժացրել են իրենց ծննդավայրերը և դրանք ում բռնապետության տակ էլ լինեն՝ մնալու են մերը»:
Կարդացեք նաև
Հայաստանի վաստակավոր արտիստուհի Սիլվա Յուզբաշյանը, որ երկար տարիներ եղել է բանաստեղծի կողքին, կարդաց Վահագն Դավթյանի ստեղծագործություններից:
Լիլիթ ՄՈւՐԱԴՅԱՆ
