ԵԽԽՎ–ում Հայաստանի պատվիրակության նախկին անդամ, ադրբեջանագետ Տաթևիկ Հայրապետյանի տելեգրամյան գրառումը
Պետք է նշեմ, որ Նիկոլ Փաշինյանի այսօրվա ելույթն այն հազվադեպ ելույթներից էր, որը հատուկ է պետության ղեկավարին և ոչ թե կուսակցական գործչին կամ ընդդիմության դեմ պայքարողին: Կառավարության նիստի ժամանակ հնչած ելույթն այն հազվադեպ դեպքերից էր, որ կարևոր արձանագրումներ էին արվում, այդ թվում՝ արցախահայության ֆիզիկական ոչնչացման սպառնալիքների և ՀՀ–ի դեմ տարածքային նկրտումների մասով:
Ուշագրավն այն է, որ հենց իր ելույթում Փաշինյանը շեշտում է. «Այս ամենի մասին առաջին անգամ եմ խոսում այսքան մանրամասն և այսքան մանրամասն խոսում եմ, որովհետև տեսնում եմ, որ Ադրբեջանն ուխտադրուժ իր գործելակերպը փորձ է անում վերագրել Հայաստանին»:
Իրականում, ի գիտություն Փաշինյանի` ասեմ, որ Ադրբեջանի այս գործելաոճը շարունակվում է արդեն տևական ժամանակ, ուստի չարժեր այսքան սպասել նման ելույթով հանդես գալու համար: Ավելին, չարժեր ժամանակին «հայելային հետքաշման», «նշաձողի իջեցման» և Մադրիդյան սկզբունքներով «Արցախն Ադրբեջանի մաս դարձնելու» մասին վտանգավոր ու սխալ շեշտադրումներ անել, որոնցից մենք միայն տուժել ենք, իսկ Ադրբեջանը՝ շահել՝ դարձնելով դրանք գործիք իր քարոզչամեքենայի համար:
Կարդացեք նաև
Արժեր նաև սեփական թիմակիցներին թույլ չտալ անելու հայտարարություններ, ինչպիսիք են համակեցության վտանգավոր քարոզը, առաջին պատերազմին տված «հողահավաք» բնորոշումները և այլ ձևակերպումներ, որոնց հիշատակումն ինքնին արդեն խնդրահարույց է և ամոթալի:
Շատ կուզեի, որ Նիկոլ Փաշինյանը միշտ թղթով կարդար ելույթները, չխոսեր սպոնտան և անհավասարակշռված, Հայաստանը չանվաներ «ամորֆ» տարածք, Արցախն էլ՝ Ադրբեջանի տարածք, իսկ նրա ելույթներն էլ պատրաստեին պրոֆեսիոնալ մարդիկ: Եթե այդպես լիներ, մենք շատ հարցերում կունենայինք այլ իրավիճակ:
Բայց նաև շեշտենք, որ ելույթը քիչ է, դրան պետք է հաջորդեն համարժեք քայլեր, որպեսզի հնչած մարտահրավերներին կարողանանք դիմակայել:
Վստահեցնում եմ՝ Ալիևը ելույթներով չի սահմանափակվելու, նա ակնհայտ գնալու է լարման, այսօրվա դեպքը՝ հայ զինվորի ծանր վիրավորման հետ կապված, ևս մեկ անգամ դա է փաստում:
