Հարցազրույց բիզնես խորհրդատու, Ռոբերտ Քոչարյանի համակիր Արեն Ապիկյանի հետ
– Շաբաթ օրը Դուք ներկա էիք Դիմադրության շարժման հանրահավաքին: 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից սկսած՝ ընդդիմությունը պարբերաբար նույն հռետորաբանությամբ բողոքի ակցիաներ է իրականացնում, սակայն էական փոփոխություն չի նկատվում:
– Մենք պետք է նախ հասկանանք, թե ինչ ենք ակնկալում այդ հանրահավաքներից:
– Օրինակ` իշխանափոխություն….
Կարդացեք նաև
– Իշխանափոխության համար ցույցերը բավական չեն: Ցույցը ցուցանիշ է ընդամենը, որ կա դժգոհություն` ինչ-ինչ հարցերի վերաբերյալ: Կոնկրետ Դիմադրության շարժման վերջին հանրահավաքն Արցախի հարցի մասին էր: Ցույցի հիմքում իշխանափոխության հարց դրված չի եղել: Սա հասարակության մի ստվար զանգվածի եւ ընդդիմության պատասխանն էր Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում հավաքված մարդկանց, որպեսզի նրանք տեսնեն` Հայաստանում բազմահազար մարդիկ համաձայն չեն այն հնարավոր զիջումների հետ, որոնց մասին պարբերաբար խոսում են իշխանավորները: Հանրահավաքի միջոցով նաեւ մեր արտասահմանյան գործընկերներին ցույց տվեցինք, որ Հայաստանում շատերը համաձայն չեն այն հնարավոր զիջումներին, որոնց շուրջ այսօրվա իշխանությունները բանակցում են Ադրբեջանի հետ: Ես այդ ցույցին չէի գնացել, օրինակ, իշխանափոխության անկնալիքով:
– Իսկ միայն իշխանությունների հետ համաձայն չլինելը, նրանց որոշումներին ընդդիմանալը բավակա՞ն են` 2018-ի ցույցերի արդյունքում տեղի ունեցավ իշխանափոխություն:
– Իհարկե, բավական չեն, սակայն ինձնից հասնում է այդ ցույցերին մասնակցելը, ես մասնակցում եմ: Դրանով ես արտահայտում եմ իմ անձնական դիրքորոշումը: Ցույցը կազմակերպվեց Արցախին աջակցելու համար, եւ ես այդ գաղափարի կողմնակիցն եմ: Ես համաձայն չեմ այն լուծումների հետ, որոնք այսօր մեզ են պարտադրում` «խաղաղության պայմանագիր» ասվածով: Ենթադրվում է, որ այսօր կա մի փաստաթուղթ, որտեղ քննարկվում է Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջեւ ենթադրյալ խաղաղությունը, առանց Արցախի կարգավիճակի մասին հիշատակելու: Սա շատ վտանգավոր է, որովհետեւ ստորագրելով նման փաստաթուղթ՝ Հայաստանը դնում է Արցախի հարցի վերջակետը, իսկ մենք դեմ ենք նման պայմանագրերին, անկախ նրանից, թե դա որ կողմի միջնորդությամբ է կնքվելու` Ռուսաստանի՞, ԱՄՆ-ի՞, թե՞ այլ մեկի: Ցանկացած փաստաթուղթ, որի տակ պատրաստվում է ստորագրել Հայաստանի վարչապետը, պետք է իր մեջ ներառի Արցախի հարցը: Պետք է հասկանալ` ինչ կարգավիճակ է ստանալու Արցախը նոր փաստաթուղթ ստորագրելուց հետո: Ոչ մի դեպքում չենք կարող թույլ տալ Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի կազմում: Արցախի հայերը պետք է ունենան իրենց ապագան ընտրելու հնարավորություն, իսկ դրա երաշխավորը պետք է լինի Հայաստանը:
Հայկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
