«Թուրքիան պետք է դադարեցնի զինել Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև հակամարտությունը»։ Այս մասին հայտարարել է Եվրախորհրդարանում Արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի Լեգա կուսակցության պատգամավոր Սուսաննա Չեկարդին՝ երկու երկրների տարածքներում ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ իր գրառման մեջ։
«Սեպտեմբերի 13-ին Ադրբեջանը լայնածավալ ռազմական նոր հարձակում է ձեռնարկել Հայաստանի արևելյան սահմանի տարբեր ուղղություններով։ Ադրբեջանական զինված ուժերը, օգտագործելով ծանր հրետանի, բազմաթիվ հրթիռային կայանքներ և մարտական անօդաչու թռչող սարքեր, սկսել են ինտենսիվ ռմբակոծել հայկական Գորիս, Ջերմուկ, Վարդենիս, Կապան, Սոթք քաղաքները և հարակից գյուղերը՝ պատճառելով, ըստ լրատվամիջոցների, բազմաթիվ զոհեր։ Տեղեկանում ենք նաև դեպի Ադրբեջան ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիայից օդային տարածքով ռազմական տեխնիկայի և զինամթերքի տեղափոխման և տեղում համատեղ զորավարժությունների մասին։
Թուրքական դիրքորոշումը պարադոքսալ է։ Էրդողանը հանդես է գալիս որպես խաղաղության ջատագով, անգամ կոչ է անում դադարեցնել ռուս-ուկրաինական հակամարտությունը Սամարղանդում ՇՀԿ-ի գագաթնաժողովին, այնուհետև զորք է մտցնում Լիբիա՝ խրախուսելով անօրինական ներգաղթը, զենք և զինամթերք է մատակարարում մի երկրի, որը հարձակվում է մեկ այլ երկրի վրա՝ դառնալով մոտ հարյուր հայի մահվան պատճառ։ Եվրոպան նրան է ապավինում Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև միջնորդության հարցում, բայց թուրքերը պետք է դադարեն երկակի խաղ խաղալ՝ մի կողմից խոսելով խաղաղության մասին, մյուս կողմից՝ խթանելով հակամարտությունները:
Հարձակողական գործողությունները պետք է անհապաղ դադարեցվեն, քանի որ կովկասյան երկու երկրների միջև միակ ճանապարհը երկխոսությունն է։ 2020 թվականին մենք արդեն դատապարտեցինք 2020 թվականի Արցախի դեմ պատերազմի ժամանակ կատարված հանցագործությունները։ Մի իրավիճակ, որը դեռ շարունավում է և շատ է հիշեցնում Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև գոյություն ունեցող իրավիճակը, որը վերածվել է մի հակամարտության, որն ամբողջ աշխարհին լարված է պահում: Յուրաքանչյուր հակամարտություն պետք է դատապարտվի առանց որևէ հապաղումի, բացի այդ պետք է փորձել բոլոր ուղիները խաղաղությունը վերականգնելու նպատակով։
Մաղթանքն այն է, որ երկու երկրների ղեկավարները կարողանան նստել մի սեղանի շուրջ և փորձել դիվանագիտական ճանապարհը, ինչը, վստահ եմ, հնարավոր է այս փուլում։ Աշխարհը ևս մեկ պատերազմի կարիք չունի և ժամանակակից մշակույթների միջև հնարավոր չէ կրկին գնալ զենք կիրառելու ուղիով»:
Կարդացեք նաև
ԻՏԱԼԻԱՅՈՒՄ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԴԵՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
