ԵՊՀ հայ գրականության պատմության ամբիոնի դասախոս Սերժ Սրապիոնյանին օրերս ֆակուլտետի դեկանն է ասել, թե ռեկտորը մտադրություն չունի իր հետ աշխատանքային պայմանագիր կնքելու:
«Այդ խոսակցությանը դեկանը և ամբիոնի վարիչն են ներկա եղել: Դեկանը պնդել է, որ պետք է մնամ, որովհետև նախ՝ իմ վարկանիշը բարձր է, բացի դա, 19-րդ դարի վերջի և 20-րդ դարի սկզբի հայ գրականության պատմությունը ներկայացնող մասնագետ չունենք: Նույնը պնդել է նաև ամբիոնի վարիչը, և ռեկտորը, կարծեք թե, լավություն անելու կարգով գնացել է զիջման՝ ասելով՝ «թող չխոսի, եթե խոսում էլ է, անուններ չտա»: Այս զրույցն ինձ փոխանցեց դեկանը, նրանց կողմից որևէ պարտադրանք չի եղել: Նշել եմ՝ չեմ կարող լռել, երբ քանդում են կրթական համակարգը, իրենք են պատասխանատու, անուններ չտալ չեմ կարող»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Սրապիոնյանը:
Հետո նրան տեղեկացրել են, որ իր ժամերը պետք է պարապի, նշում է՝ դա ընդամենը քառորդ դրույք է, որի աշխատավարձը մինչև 50 հազար է: «Շարունակելու եմ նույն ձևով խոսել, համակարգված մոտեցում կա բուհական ամբողջ համակարգը քայքայելու: Պատահական չեն Ռ. Մելիքյանի, Է. Ղազարյանի, Ռ. Մելքոնյանի դեպքերը, այսինքն՝ բոլոր նրանք, ովքեր այս իշխանությունների հայակործան քաղաքականության դեմ են խոսում, հալածվում են: Մեկ բուհում չէ, որ նման պատկեր է: ԵՊՀ ռեկտորը պարզ կատարող է, սպասում է՝ ինչ կհրահանգեն իրեն, կանի: Տարուց ավելի է՝ ռեկտոր է, համալսարանում որևէ դրական փոփոխություն չի արվել, դասախոսների աշխատավարձերը պարզապես վիրավորական են, իրենն՝ օլիգարխի»,-նշում է մեր զրուցակիցը:
Դասավանդման երկարամյա փորձ ունեցող դասախոսը կարո՞ղ էր պատկերացնել, որ մեկ օր հնարավոր է՝ դուրս մնա համալսարանից քաղաքացիական դիրքորոշման համար: «Համարում են, որ նախկին ենք, մեզանից պիտի ազատվեն: Աշխատավարձով լռեցնել մարդկանց, որոնք սկզբունքորեն են այդպես մտածում, անհեթեթություն է, որևէ մեկը նման զիջումների չի գնա: Այս մասնագետներն ունեն բարձր վարկանիշ, լսարանում քաղաքականությամբ չեն զբաղվում: Անհատականությունների հետ չի կարելի վերաբերվել հրապարակում հավաքված միջինից ցածր մտածող ամբոխի նման: Իմ բոլոր ժամանակների ուսանողներից թող փորձեն ճշտել՝ իշխանությունների կամ քաղաքականության մասին որևէ բառ ասած կա՞մ: Իմ պարտականությունը լսարանում գիտելիքներ փոխանցելն է:
Կարդացեք նաև
Այն, ինչ անում եմ լսարանից դուրս, իմ անձնական, քաղաքացիական խղճի խնդիրն է: Բումերանգի հարված են ստանալու, մարդիկ, որոնց անունները նշեցի, համակրանք ունեն, եթե լսարան չմտնեն, վաղը համալսարանն է գլխացավանք ունենալու: Կարծում են՝ իրենց ամեն ինչ կարելի է: Քննադատել եմ նաև նախկին իշխանությունների քաղաքականությունը, օրինակ՝ երբ ՀՀ 3-րդ նախագահը դարձավ ԵՊՀ հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ, հայտարարեցի՝ համալսարանը գնում է կառավարության քմահաճույքների տակ: Դրա համար որևէ մեկն ինձ անգամ ստորակետի չափ կշտամբանքի միտք չասաց: Իսկ այս մարդիկ քաղաքական հալածանքներ են սկսել մեր դեմ, կգա ժամանակ, երբ պատասխան կտան»։
Լուսինե ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում
