Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին ընդառաջ՝ 2015-ին, Գերմանիայում ստեղծվեց թուրքական գերմանալեզու NEX24 պորտալը, որ պատահական հոդվածներ չի հրապարակում: Կա ազգային ծրագիր եւ օրակարգ, որին հավատարիմ են: Օգոստոսի 23-ին կայքը հրապարակել է ադրբեջանցի քաղաքական ընդդիմադիր գործիչ, Նախիջեւանում ծնված, 2018-ից Լոնդոնում քաղաքական ապաստան գտած Գուրբան Մեմեդովի հոդվածը, որ անդրադառնում է Բերձորի (Լաչինի) նորակառույց ճանապարհի նշանակությանը:
Մեմեդովը հոդվածն այսպես է վերնագրել՝ «Այս ճանապարհի կառուցումը ցույց է տալիս Ադրբեջանի իշխանությունների եւ տեղաբնակ հայ բնակչության միջեւ երկխոսության եւ փոխգործակցության ներուժը»:
Հոդվածագիրը շարունակում է՝ «եռակողմ հայտարարության համաձայն երեք տարվա ընթացքում Ադրբեջանը Բերձորով (Լաչինով) կկառուցի նոր ճանապարհ, որից կօգտվի Ղարաբաղի հայ բնակչությունը Հայաստան գնալ-գալու համար:
Թեեւ տեղի հայ բնակչությունը գոհ է, որ նոր ճանապարհը շահագործման պիտի հանձնվի, սակայն Հայաստանի կառավարությունը փորձ է անում գործընթացը մինչեւ հաջորդ տարեվերջ երկարաձգել: Սա ցույց է տալիս, որ Ադրբեջանը տեղի հայ բնակչության անվտանգության եւ ներքին խնդիրները կարգավորելու լուծում է առաջարկում», մեկնաբանում է Մեմեդովը: «Բերձոր քաղաքը, Աղավնո եւ Սուս գյուղերն Ադրբեջանին վերադարձնելը, նոր ճանապարհի կառուցումը հակամարտությունից հետո իրավիճակի կարգավորման կարեւոր քայլ կլինի, կարտոնի տասնյակ հազարավոր հարկադիր տեղահանվածների անվտանգ վերադարձը: Ճանապարհի կառուցման ընթացքում տեղաբնակ հայերի հետ կապ է հաստատվել, շինաշխատանքների զգալի մասն իրականացվել է նույնիսկ առանց ռուս խաղաղապահների ուղեկցության, ընդգծում է ադրբեջանցի քաղաքագետը եւ հղում անում Իլհամ Ալիեւին: «Ադրբեջանի նախագահը ԶԼՄ-ներին տված հարցազրույցում ասել է, թե ճանապարհի կառուցման ժամանակ որոշ հայեր օգնել են: Սա վերահաստատում է հայ բնակչության եւ Ադրբեջան պետության, ադրբեջանցիների անմիջական շփումների եւ համատեղ գործունեության հնարավորությունը: Ադրբեջանական կողմը կառուցողական է եղել, հայ ժողովրդի ցանկությանն ընդառաջ համաձայնել է օգտագործել 4,7 կմ ժամանակավոր ճանապարհ, մինչեւ Հայաստանով անցնող ճանապարհի ավարտը»,- գրում է Մեմեդովը:
Կարդացեք նաև
Նրա հաջորդ դիտարկումը հուշում է, թե Ադրբեջանն առաջիկայում այս պնդումն անընդհատ հենակ է դարձնելու: «Խնդրո առարկա տարածքներում ապօրեն բնակվողների մեծ մասը Հայաստանի իշխանություններից պահանջում է իրենց վերաբնակեցնել Հայաստանում: Այն, որ մարդիկ չեն ցանկանում ապրել Ղարաբաղում, հստակ նշան է, որ այդ մարդիկ չեն պատկանում տարածաշրջանին»:
Հեղինակն իրավաբան է, ընդդիմադիր է, հալածյալ է, աքսորյալ է, բայց հստակ գիտի, թե իր պետության ամրության, այս արեւի տակ ընդլայնվող քարտեզի համար ինչ կռվաններ են անհրաժեշտ:
Հատկապես 2020 թվականի պատերազմի ժամանակ եւ դրանից հետո հստակ դարձավ, որ ադրբեջանցի ընդդիմադիր թե իշխանական, աքսորյալ թե հալածյալ գործիչները նույնակամ են իրենց ցանկությունների մեջ: Ունեն ծրագիր, քայլ առ քայլ իրականացնում են: Ո՞վ կլուսավորի նվաստիս՝ ի՞նչ է ուզում Հայաստանը՝ Արցախից, աշխարհից: Սա հարց է, որ գերմանացիներն ուղղում են տողերիս հեղինակին, ես էլ՝ Հայաստանի Հանրապետության արտգործնախարարությանը:
Անահիտ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Գերմանիա
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» թերթի այսօրվա համարում:
