«Մանթաշով» գործարարների միության նախագահ Վահրամ Միրաքյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Այս զեբրան գծվել է մի քանի ամիս առաջ: Հիմա գրեթե չի երևում: Գիտեք էս թեման, ողջ քաղաքը նույն վիճակում է: Հիշում եմ, վատ ներկով գծանշումների խնդրի մասին դեռ մի 2-3 տարի առաջ Հակոբ Կարապետյանն էր գրել: Ինչո՞ւ տարիների ընթացքում էս պրիմիտիվ հարցը չի լուծվում: Որովհետև հիմնական մոտեցումն է` խնդիրների հետևանքները լուծել, ոչ թե պատճառները:
Իսկ ո՞րն է պատճառը: Էս դեպքում հիմնական պատճառը մեր պետության տենդերների համակարգն է, որտեղ պրոյեկտը հաղթում է հիմնականում մեկ չափորոշիչով՝ գնով:
Դե, եթե գինն է տենդեր շահելու գլխավոր նախապայմանը, նշանակում է միշտ էլ հաղթելու է ամենաէժանն ու ամենաանորակը: Ինչ ուզում եք արեք, մեկա տենդերների արած ամեն ինչ անորակ է լինելու, պետական համակարգն է էդպես դրված:
Կարդացեք նաև
Լուծո՞ւմ: Լուծումը բազմաթիվ երկրներում վաղուց մշակված է: Օրինակ, տենդեր կարող են շահել միայն այն կազմակերպությունները, որոնք.
1.Տարվա ընթացքում իրենց շահույթից պարտադիր հատված են հատկացրել սոցիալական ծրագրերին:
2.Ակտիվ են տնտեսության իրենց ոլորտի բարեփոխման հարցերում:
3.Իրենց առաջարկած պրոդուկտը տեղական է կամ ունի տեղական բաղադրիչներ:
4.Հայտարարված տենդերի ոլորտում ունի 2 պլյուս տարիների գործունեության հաջողված փորձ և այլն:
Հիմա կասեք՝ բա սենց նոր սկսող բիզնեսները չեն կարող օգտվել տենդերներից: Հա, իհարկե չեն կարող, նոր սկսողները թող մեր հարկերով բիզնես էքսպերիմենտներ չանեն: Մի քանի տարի մասնավոր շուկայում ուժեղանալուց ու փորձից հետո նոր անցնեն տենդերներին:
Իսկ հիմա Հայաստանի տենդերների համակարգն էնպես է, որ ամեն մի արկածախնդիր կարող է ՍՊԸ բացել, տենդերի գումարը շահել, կիսատ պռատ գործն անել ու էդ գումարով գնալ Իսպանիա՝ տուն գնել: Տարվա կեսից էլ իր արած գործը նորից անելու կարիք է ունենալու, ու բյուջեի վրա գործը կրկնակի նստի: Բայց զատո «ամենաէժան» գինն է շահել:
