«Առավոտում» «Կատակող ֆանտազյորի» մասին հրապարակումներիցս հետո, բնականաբար, պաշտոնյաները մնացին իրենց պաշտոններում՝ բոլորը օրինական էին։ Հիասքանչ արդարադատությունից պատժվելու է միայն դատապարտյալը:
Դիմեցի արդարադատության նախարարին, որպեսզի վերանայի Տեղաբաշխման հանձնաժողովի որոշումը ։ Արդարադատության գլխավոր քարտուղարի կողմից ստացա պատասխան, որտեղ 2 էջում գրում է, թե ում կողմից և ոնց է կատարվում տեղաբաշխումը, ոնց որ ես իր դիմաց լինեմ, նախարարն ինձ տեղաբաշխի։ Իսկ վերջում հայտնում է՝ նախարարը իրավասություն չունի։
Ո՞վ է դատապարտյալը, որ իրեն ըստ էության պատասխանեն․ պաշտոնյային կարելի է պատասխանել ըստ հարմարության։
ՀՀ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ ԿԱՆՈՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆ համաձայն՝ «Նախարարն իրականացնում է նախարարությանը ենթակա մարմնի, ինչպես նաև նախարարությանը ենթակա կազմակերպության, հիմնարկի կառավարումը և վերահսկողություն է իրականացնում նրանց նկատմամբ, այդ թվում՝ վերանայում է նախարարությանը ենթակա մարմնի որոշումները, կասեցնում կամ ուժը կորցրած է ճանաչում ենթակա մարմնի, կազմակերպությունների և հիմնարկների ղեկավարների՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրության պահանջներին հակասող հրամանները, հրահանգները, կարգադրությունները, ցուցումները և հանձնարարականները»:
Կարդացեք նաև
Եթե սիրունության համար է գրված օրենքը, ապա հասկանալի են ընդդիմության կոչերը, որ կառավարությունը իշխանություն չունի, մանավանդ որ նախարարությունից հաստատում են, որ նախարարը իրավասություն չունի։ Միգուցե քրեակատարողական համակարգի գերնպատակն է առգրավված իրերի զանազան ցանկ ունենալը , ինչը հրապարակվում է նույնիսկ Արդարադատության նախարարության կայքում, այլ ոչ թե՝ վերասոցիալականացումը, որ թափանցիկության համար օրինակ լիներ մի ցուցակ ՝ այսքան դատապարտյալ վերասոցիալականացվեց և վաղաժամկետ ազատվեց կամ տեղափոխվեց բաց ռեժիմ և չվերադարձավ։ Այդ դեպքում, «Արմավիր» ՔԿՀ-ում մոտ ինը ամիս շարունակ կլիներ զրո խրախուսված (ձևի համար մեկ), զրո բաց ռեժիմ տեղափոխված , կարծես գրեթե զրո վաղաժամկետ ազատված և հետ չվերադարձած:
Բայց բաց է մնում հարցը՝ օրենքը լիազորություն ունի՞, թե՞ ոչ ։
Արամ Պետրոսյան,
Ցմահ դատապարտյալ