Տպավորություն է ստեղծվում, թե հայ-թուրքական հարաբերությունները բռնել են կարգավորման ուղին, և Փաշինյան-Էրդողան հեռախոսազրույցն էլ այն ապացույցներից մեկն է, թե գործընթացը շատ արագ ու կայուն կերպով է առաջ գնում: Փաշինյան-Էրդողան հեռախոսազրույցն առաջին հերթին ուղղված էր այդ իմիտացիայի տպավորությունն ամրապնդելուն:
«Փաստի» հետ զրույցում նման կարծիք է հայտնել թուրքագետ Ռուբեն Մելքոնյանը՝ շեշտելով, որ իրականում Էրդողանը հեռու է դիվանագիտական էթիկետը հարգելուց, իսկ տարբեր կրոնական ու պետական տոների հետ կապված հարևան կամ ոչ հարևան երկրների ղեկավարների հետ զրուցելը նրա համար առաջնահերթություն չէ: «Բացի այդ, Էրդողանը եղել ու շարունակում է մնալ ամենահակահայկական գործիչներից մեկը: Չմոռանանք իր ելույթը Բաքվում՝ 44-օրյա պատերազմից հետո: Մեծ հաշվով, նա մի անձ է, որը գովերգում ու արդարացնում է երիտթուրք ցեղասպաններին: Ակնկալել, որ Էրդողանը փոխել է իր մոտեցումները, իսկ այդ հեռախոսազրույցն Էրդողանի նվերն է հայությանը, ուղղակի դաժան միամտություն է, որը հայ ժողովրդին դարեր շարունակ ուղեկցում է»,-շեշտեց մեր զրուցակիցը՝ հիշեցնելով Թուրքիայի նախագահի՝ ամիսներ առաջ արված հայտարարությունը, ըստ որի, Վրաստանի վարչապետը իրեն էր փոխանցել Փաշինյանի՝ իր հետ հանդիպելու առաջարկը:
«Թուրքիայի որևէ նախապայման չի փոխվել, Թուրքիայի քաղաքականությունը 100 տարվա ընթացքում ևս չի փոխվել: Ինչպես 100 տարի առաջ, 100 տարի հետո, այսօր ևս Թուրքիայի և Ադրբեջանի այժմյան ղեկավարները խոսում են «Զանգեզուրի միջանցքի», Սյունիքն օկուպացնելու, Արցախի մասին: Հետևաբար, Հայաստանի իշխանությունների այս ոգևորությունը ու դրական շեշտադրումները, որ ցույց են տալիս պաշտոնական քարոզչամեքենայով, որևէ կապ չունեն իրականության հետ»,-ընդգծեց նա՝ շեշտելով, որ Հայաստանը 30 տարի է՝ հայտարարում է, որ պատրաստ է առանց նախապայմանների հարաբերություններ հաստատել Թուրքիայի հետ:
Անդրադառնալով հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի շրջանակներում ձեռք բերված պայմանավորվածությանը՝ կապված երրորդ երկրների քաղաքացիների համար հայ-թուրքական ցամաքային սահմանը բացելու հետ, Ռ. Մելքոնյանը երեք հարթություն առանձնացրեց: Առաջինն ընդգծեց նախապատրաստական բնույթի մասին:
Կարդացեք նաև
Խնդիրը պարզ չէ, տարբեր շերտեր ունի ու նաև հետփուլային չէ: Այսինքն, այս պահին գործարկվում է մեծ խաղի առաջին փուլը՝ ի դեմս սահմանը երրորդ երկրների համար բացելուն, բայց ենթադրում եմ, որ շարունակություն է լինելու՝ երկրորդ, երրորդ փուլ, ինչը մեծ քաղաքականության մաս է: Այնտեղ առաջին հերթին ՌԴ-ն է որոշակի մասնակցություն ունենալու, ուղղակի պետք է հասկանանք, թե մեր շահերը որոնք են, արդյոք կարողանո՞ւմ ենք մեր շահերը ներկայացնել, թե՞ հետզհետե վերածվում ենք սպասարկու երկրի»,-եզրափակեց Ռուբեն Մելքոնյանը:
Աննա ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում։
