«Երիտասարդի ձայնը» քաղաքացիական նախաձեռնության անդամներն այսօր ՀՀ-ի եւ Արցախի դրոշներով, «դասադուլ» կոչերով ԵՊՀ մասնաշենքերում էին։ «Ուսանողներ, դուրս եկեք»,-կոչ էին անում նրանք՝ շրջելով, կարելի է ասել, կիսադատարկ միջանցքներում ու լսարաններում։ «Սա ո՞րն է, միջազգայի՞նը։ Սովորում եք, որ լավ մասնագետներ դառնաք, չէ՞, բայց վստահ եմ, որ վաղը մյուս օրը չեք ուզում դիվանագիտական գիտելիքները Թուրքիայի շահերին ծառայեցնեք»,-մտնելով լսարաններից մեկը՝ ուսանողներին ասաց նախաձեռնության անդամ Հովհաննես Հարությունյանը։
«Գիտելիքները ՀՀ շահի համար են, չէ՞, միանշանակ։ Հիմա որ չպայքարենք, վաղը չեք կարողանալու ձեր գիտելիքները ՀՀ շահի համար ծառայեցնել։ Վստահեցնում եմ»,-ասաց նա։
Լսարանում նստած տղաներից մեկը կարծես անհամաձայնություն էր հայտնում, որ դասապրոցեսը խափանվում է։ Հովհաննես Հարությունյանը, դիմելով նրան, նշեց․ «Ես ուսխորհրդի նախագահ եմ եղել եւ միշտ ասել եմ, որ ուսանողները պետք է նստեն դասի, որովհետեւ վարձը վճարելն ու դասի չնստելը մեծագույն հիմարություն է։ Բայց այսօր իրավիճակն այլ է։ Եթե այսօր նստենք դասի, վաղը մեր ստացած գիտելիքը չենք կարողանալու ծառայեցնել երկրին։ Հավատացեք՝ վիճակն այդ է։ Երբ երկրի ղեկավարն ասում է, որ Արցախը եւ Նոյեմբերյանի յոթ գյուղերը պետք է հանձնենք, որ Գորիս-Կապան ճանապարհը մերը չի, հասկացեք, թե վաղը մյուս օրը ինչ կասի»։
Հարությունյանը հավելեց․ «Հիշում եք, չէ՞, որ 2018թ․-ի շարժիչ ուժն ուսանողներն էին, եթե ուսանողությունը ոտքի չկանգներ, այդ ամենը չէր լինի։ Հիմա հասկանում եմ, որ ուսանողների մեջ կոտրվածություն եւ թերահավատություն կա գործընթացի հանդեպ, բայց վստահեցնում եմ, որ եթե ոտքի կանգնեք՝ փոխելու ենք երկիրը»։ Ապա իրազեկման գործողությունները շարունակվեցին այլ մասնաշենքերում։
Կարդացեք նաև
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
