Մեր ընթերցողները վստահաբար կը յիշեն անցեալ տարուան Նոյեմբերին Թեսաղոնիկէի մէջ հանրակառքերու եւ կանգառներու վրայ ատրպէյճանական գովազդներու երեւումը, որոնք կը ներկայացնէին հայկական Շուշին որպէս ատրպէյճանական քաղաքակրթութեան օրրան։ Այն ժամանակ, հայկական եւ յունական համադրուած հակազդեցութեան շնորհիւ, գովազդները վար առնուեցան եւ այդ արշաւը կանգ առաւ։ Օրին, յայտնած էինք, որ Ատրպէյճանի դեսպանատան մղումով, գովազդներու ետին կանգնած էր «Qala» անունով յոյն-ատրպէյճանական բարեկամութեան միութիւն մը, որուն կեդրոնատեղին կը գտնուի Թեսաղոնիկէի մէջ։
Նոյն «միութիւնը» անգամ մը եւս փորձած է իր ներկայութիւնը զգալի դարձնել, յոյն-ատրպէյճանական բարեկամութեան նուիրուած երեկոյ մը կազմակերպելով՝ գործակցաբար «նախկին Խորհրդային Միութենէն արտագաղթած յոյն-պոնտացիներու միութեան»։
Յունական մամուլին մէջ երեւցան գրութիւններ, որոնք դատապարտեցին այս գործակցութիւնը եւ յատուկ նշում ըրած էին Թեսաղոնիկէի Ամպելոքիփի շրջանի քաղաքապետին մասին, որ անտեսելով պոնտացի ժողովուրդի կրած ողբերգութիւնը թրքական բարբարոսութեան հետեւանքով, քաղաքի մշակութային կեդրոնի սրահը կը տրամադրէր թուրքերու ցեղակից Ատրպէյճանին, որ կը շարունակէ թրքական ցեղասպանական քաղաքականութիւնը Արցախի ու անոր ժողովուրդին վրայ։ Նաեւ, հարց կը դրուէր թէ ինչպէ՞ս պոնտական միութիւն մը, որու ազգային ողբերգութիւնը տակաւին չէ վերականգնած, կը համարձակի ելոյթներ կազմակերպել ատրպէյճանական խմբաւորումի մը հետ։
Ամպելոքիփի շրջանի քաղաքապետ Լազարոս Քիրիզօղլու նամակ մը ղրկելով մամուլին, կը բացատրէ, որ սրահի ապահովումը եղած է միա՛յն պոնտական միութեան կողմէ, ո՛չ մէկ ատեն նշուած է ատրպէյճանական գործօնի մասնակցութիւնը, ո՛չ ալ քաղաքապետարանը որեւէ իրաւասութիւն ունի ելոյթի յայտագիրին վրայ։ Ան նաեւ կը հաստատէ, թէ իր ընտանիքը պոնտական ծագում ունի ու իր նախահայրերը ցեղասպանուած են թուրքերուն կողմէ։
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ Հունաստանում տպագրվող «Ազատ օր» օրաթերթի այսօրվա համարում