Վերջին շրջանում աննախադեպ ակտիվություն են ցուցաբերում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրները, հատկապես՝ ԱՄՆ-ը եւ Ֆրանսիան:
Էականն այն է, որ պաշտոնական Բաքուն արդեն մանեւրելու տեղ չունի Արցախի խնդրի շուրջ քաղաքական բանակցություններից խույս տալու համար: Միջազգային եւ եվրոպական կառույցները, Մինսկի խմբի համանախագահող երկրներն առաջին պլան են մղում Արցախյան խնդրի հիմնարար ու երկարաժամկետ լուծման հարցը, ինչն առանց Արցախի Հանրապետության կարգավիճակի եւ առանց արցախցու ինքնորոշման իրավունքի դիտարկման անհնար է:
Ադրբեջանը ստիպված է Հայաստանի հետ հարաբերվել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձեւաչափով եւ պարտադրված է քայլեր անել այդ ուղղությամբ, քանի որ այն միջազգայնորեն ընդունված միակ ձեւաչափն է: Այսօր էլ Երեւանի եւ Բաքվի միջեւ գործընթացներն ընթանում են միջազգային այդ ձեւաչափը ներկայացնող երկրներում, բայց՝ առայժմ առանձին-առանձին: Պաշտոնական Բաքուն հայտարարում է, թե ԵԱՀԿ-ն կարող է զբաղվել միայն Հայաստանի եւ Ադրբեջանի հարաբերությունների կարգավորմամբ՝ առանց Արցախի: Սակայն իրողությունները փաստում են, որ նրանց միջեւ հարաբերությունների լուծումն անհնար է պատկերացնել առանց Արցախի Հանրապետության հիմնախնդրի դիտարկման: Առանց Արցախի՝ հարաբերությունների կարգավորումը չի կարող հիմնարար արդյունք տալ, քանի որ կա չլուծված հիմնահարց, որը չի կարող կոնսերվացված մնալ եւ անպայման իրեն զգացնել է տալու:
Մյուս կողմից էլ՝ Ադրբեջանը ստիպված է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հարցում մեղմել իր դիրքորոշումը, հակառակ դեպքում կզրկվի ԵՄ-ի կողմից խոստացված 2.6 մլրդ եվրո օգնությունից, ինչը շատ կարեւոր է պատերազմում էական կորուստներ կրած այդ երկրի համար:
Կարդացեք նաև
Արմեն ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթի այսօրվա համարում:
