«Հրապարակի» զրուցակիցը ժողովրդական արտիստ Ռուբեն Մաթեւոսյանն է:
– 44-օրյա պատերազմից հետո շատ է խոսվում Արցախի հայկական լինել–չլինելու մասին: Հետաքրքիր է` Դուք ի՞նչ եք կարծում, Արցախը Ձեզ համար հայկակա՞ն է:
– Ծիծաղելի է ուղղակի: Արցախը հայկական չհամարողները երեւի գիրք չեն կարդացել, դրա համար էլ չգիտեն: Ո՞նց կարելի է Արցախը համարել ոչ հայկական: Ո՞վ է այդ հիմարը, որ Արցախի հայկական չլինելու հարցը շրջանառության մեջ է դրել: Ես նույնիսկ այդ խոսքերը կրկնել չեմ ցանկանում: Արցախը մեր պատմական հայրենիքն է, որն ունեցավ պետականություն, հետո կորցրեց այն, նույնիսկ հայտնվեց Ռուսաստանի կազմում: Դժբախտաբար, 20-ականներին Հայաստանի վիճակը բարվոք չէր, մարդիկ, ովքեր ղեկավարում էին խորհրդային երկիրը, հասկացան դա, մասնատեցին Արցախը Հայաստանից, նվիրելով այն որոշ հարեւանների: Սա չար ու սխալ, ահավոր մի երեւույթ էր, որն իր հետ բերեց մի շարք դժվարություններ: Մենք իրավունք չունենք այսօր կասկածի տակ դնել Արցախի հայկական լինելը:
– Վերջերս էլ, երբ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող Ալեն Սիմոնյանի հետ Դուք եւ էլի որոշ մշակութային գործիչներ հանդիպում ունեցաք, հասարակության ինչ–որ շերտի պարսավանքին արժանացաք: Ինչո՞ւ:
Կարդացեք նաև
– Ալեն Սիմոնյանն այդ ընթացքում հանրապետության նախագահի տեղապահն էր, եւ նրա հրավերով, մի քանի արվեստագետների հետ միասին, ես եւս գնացի այդ հանդիպմանը: Ես ավելի շատ եղել եմ ունկնդրի դերում: Խոսողները շատ չէին, իրենց պահանջներն ասացին եւ վերջ: Որեւէ մեկը չէր գնացել խնդրելու, որպեսզի մեզ Ալեն Սիմոնյանն ընդուներ: Ես ինձ ուղղված պարսավանքի խոսքերը չեմ կարդում, ինտերնետից չեմ օգտվում, բամբասանքներն ինձ բոլորովին չեն հետաքրքրում: Կարեւորն այն էր, որ այդ հանդիպումը դրական տեղաշարժերի հանգեցրեց: Հանրային հեռուստաընկերությամբ կրկին եթեր է հեռարձակվում «Երգ երգոց» նախագիծը, որը շատ հաճելի է:
Հայկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
