Եթե փողն ու պաշտոնը, իշխանությունն ու լծակները հիմնովին փչացնում են մարդկանց` անգամ ամենամաքուրներին, եւ նրանց դարձնում ցինիկ ու կոռումպացված, հասարակության հանդեպ անտարբեր եւ դաժան, դրանով իսկ նրանց նմանեցնելով Հանրապետականի տարիների իշխանություններին, ապա գրագիտության ու պրոֆեսիոնալիզմի առումով փողոցից եկած ջահելներն ի սկզբանե էին զիջում նախկիններին: Առավել եւս` երկրի անվտանգության, արտաքին հարաբերություններ կառուցելու, հակառակորդ պետությունների հետ հարաբերությունները չսրելու ունակության առումով:
Մենք դժգոհ էինք նախկիններից, որովհետեւ այն ժամանակ Հոկտեմբերի 27-ը, Պապլավոկը, Մարտի 1-ը մեզ սոսկալի հանցագործություններ էին թվում, եւ կարծում էինք, որ այդ ամենի համար քաղաքական պատասխանատվություն կրող նախագահները պետք է հեռանան: Բայց չէինք կարծում, որ կարող է իշխանության գալ եվրոպաներում ուսանած, ժողովրդավարության եւ մարդու իրավունքների համար իրենց կյանքը չխնայող երիտասարդների մի մեծ խումբ եւ դառնալ պատերազմի հրձիգ, հազարավոր լուսավոր երիտասարդների մահվան պատճառ: Որը կարող է երիտասարդ հղի կնոջը կառավարական շարասյան տակ ճզմել ու անգամ չիջնել մեքենայից եւ չցավակցել:
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
