ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանի պատասխանները ԱԺ պատգամավորների հարցերին կառավարության հետ հարցուպատասխանի ժամանակ
Սոնա Ղազարյան. Մեծարգո վարչապետ, կառավարության հարգելի գործընկերներ, հարցս ուղղում եմ պարոն Միրզոյանին:
Պարոն Միրզոյան, երկու օր առաջ տեղի ունեցավ Ձեր հեռախոսազրույցը Ադրբեջանի ԱԳ նախարարի հետ: Եթե հնարավոր է, խնդրում եմ տեղեկացրեք, թե որ կողմի նախաձեռնությամբ է տեղի ունեցել այդ հեռախոսազրույցը, և արդյոք սա կարող է նշանակել, որ Հայաստանը հետ է կանգնում խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցությունների՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության ձևաչափում դիտարկելուց:
Արարատ Միրզոյան. Հարգելի տիկին Ղազարյան, այո, Դուք իրավացի եք․ տեղի է ունեցել իմ և Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարար Ջեյհուն Բայրամովի հեռախոսազրույցը։ Որևէ գաղտնիք այդտեղ չկա: Հեռախոսազրույցը տեղի է ունեցել ադրբեջանական կողմի նախաձեռնությամբ: Քննարկել ենք այն, ինչ վերջին մեկ տարվա ընթացքում քննարկվել է և արձանագրվել է նաև Բրյուսելում երկրների ղեկավարների հանդիպման արդյունքներով։ Այն է՝ սահմանազատման և սահմանային անվտանգության հարցերով հանձնաժողովի ստեղծման մեխանիզմները, ինչպես նաև՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև կնքվելիք ենթադրվող կարգավորման այդ պայմանագրին ուղղված բանակցությունների մեկնարկի շուրջ երկու կողմերի պատկերացումները: Այսքանը:
Կարդացեք նաև
Սոնա Ղազարյան. Իմ հարցի մեջ նաև դետալ կար ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահության ֆորմատի վերաբերյալ, և ուզում էի հարցնել՝ ինչ տպավորություն, կամ ինչ ակնկալիքներ ունեք այս երկկողմ ձևաչափից, և արդյոք այլ պայմանավորվածություններ ձեռք բերվել են, թե՝ ոչ: Շնորհակալություն:
Արարատ Միրզոյան. Մեր պատկերացումները ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության վերաբերյալ մնում են ամբողջությամբ ուժի մեջ: Մենք տեսնում ենք Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորումը ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահության ձևաչափում: Ըստ էության, այն կոնֆերանսի որոշումը, որով հիմնադրվել է այդ ձևաչափը ոչ ոք աշխարհում չի չեղարկել, և այդ որոշումը ուժի մեջ է:
Ցավոք սրտի, գիտեք, որ համանախագահող երկրների միջև հակասություններն այս պահին հայտնի պատճառներով այդքան բարենպաստ չեն, որպեսզի նրանք երեքով կարողանան քննարկում կազմակերպել, և մենք չենք կարող թույլ տալ, որ այդ առումով որևէ վակուում առաջանա: Բայց ես ձեռնպահ կմնայի այդպիսի ձևակերպում տալ, որը Դուք արեցիք՝ երկկողմ ձևաչափ: Երկկողմ ձևաչափ, ըստ էության, գոյություն չունի, երկկողմ բանակցություններ տեղի չեն ունեցել։ Եղել է խոսակցություն՝ բանակցությունների մեկնարկի մասին, ոչ թե՝ բովանդակային բանակցություններ: Շնորհակալ եմ:
Վահագն Ալեքսանյան. Հարգելի՛ գործընկերներ, ինչպես գիտենք, երեկ ՀՀ ԱԺ ընդդիմադիր «Հայաստան» և «Պատիվ ունեմ» խմբակցությունները մեկնել էին Արցախ, սակայն սահմանափակվել էր նրանց մուտքն Արցախ: Եվ այսօր «Հայաստան» խմբակցությունը հայտարարություն է տարածել, որում, կարելի է ասել, շեշտելով հայտարարության փաստը ԱԳՆ-ի կողմից, հարցնում է, թե ուրիշ ինչ միջոցներ են ձեռնարկվել հետագայում նմանատիպ դեպքերից խուսափելու համար: Եվ հարցս, հետևաբար, ուղղում եմ արտաքին գործերի նախարարին՝ պարոն Միրզոյանին, թե ինչ միջոցներ են ձեռք առնվել հայտարարությունից զատ:
Արարատ Միրզոյան. Շնորհակալ եմ հարցի համար, սա լավ հնարավորություն է նաև որոշակի լուսաբանելու մեր կողմից ձեռնարկված քայլերը: Այն պահից սկսած, երբ հայտնի դարձավ, որ ԱԺ պատգամավորները չեն կարողանում Լաչինի միջանցքով մուտք գործել Լեռնային Ղարաբաղ՝ մենք ձեռնարկել ենք, բնականաբար, գործողություններ․ կապ ենք հաստատել, կապի մեջ ենք եղել և՛ Լեռնային Ղարաբաղի իշխանությունների, և՛ Ռուսաստանի Դաշնության իշխանությունների հետ բարձր մակարդակով: Մեզ հավաստիացրել են, որ ԱԺ պատգամավորների մուտքն Արցախ չի թույլատրվում՝ սադրանքներից զերծ մնալու նկատառումներով: Ինչ վերաբերվում է մեր դիրքորոշմանը, ապա այն հստակորեն արտացոլված է ԱԳՆ հայտարարության մեջ: Այն է՝ նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ Լաչինի միջանցքով շարժի որևէ սահմանափակում նախատեսված չէ, և ՀՀ քաղաքացիները` այդ թվում և, կամ եթե կուզեք, առավել ևս՝ ՀՀ ԱԺ-ի պատգամավորները պետք է անարգել մուտք ունենան Լեռնային Ղարաբաղ:
Վահագն Ալեքսանյան. Այսինքն ռուսական կողմից պատասխանը եղել էր այն, ինչ ներկայացրեցիք հիմա, ու ոչինչ ավելին: Ես ճի՞շտ հասկացա:
Արարատ Միրզոյան. Այո, ռուսական կողմից եղել է պարզաբանում, որ սադրանքներ կարող են տեղի ունենալ, և ահա այդ սադրանքներից Լեռնային Ղարաբաղը զերծ պահելու համար՝ նրանց մուտքը նպատակահարմար չի դիտվում:
Վաղարշակ Հակոբյան. Շնորհակալություն, հարցս ուղղում եմ արտաքին գործերի նախարար պարոն Միրզոյանին: Պարոն Միրզոյան, Դուք ապրիլի 8-ին եղել եք Ռուսաստանի Դաշնությունում, հանդիպել եք Ձեր գործընկեր Սերգեյ Լավրովի հետ: Ես կուզեի, որ ներկայացնեիք՝ ինչ արդյունքներ են գրանցվել այդ հանդիպումից և, ընդհանրապես, ինչ է քննարկվել Ձեր ռուս գործընկերների հետ: Շնորհակալություն:
Արարատ Միրզոյան. Պարոն Հակոբյան, այո՛, ապրիլի 8-ին ես աշխատանքային այցով եղել եմ Ռուսաստանի Դաշնությունում: Մենք Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովի հետ ունեցել ենք առանձնազրույց, այնուհետև՝ ընդլայնված կազմով հանդիպում, և նաև հանդես ենք եկել կարճ հայտարարություններով և պատասխանել ենք ԶԼՄ-ների հարցերին:
Պետք է ասեմ, որ քննարկել ենք, ըստ էության, երկու ուղղության հարցեր․ առաջին՝ տարածաշրջանային՝ Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղին վերաբերող, Հարավային Կովկասին վերաբերող հարցերի լայն շրջանակ, ինչպես նաև՝ Հայաստանի և Ռուսաստանի երկկողմ հարաբերություններին վերաբերող բազմաթիվ հարցեր:
Վաղարշակ Հակոբյան. Շնորհակալ եմ, պարոն Միրզոյան: Ռուսաստանի Դաշնությունը համարվում է մեր ռազմավարական գործընկերը, և շատ կարևոր է, որպեսզի ամենաբարդ հարցերի շուրջ մենք կարողանանք սինքրոն աշխատանք տանել: Ես լիահույս եմ, որ Ձեր գործունեությունը և Ձեր կապը Ձեր ռուս գործընկերոջ հետ իր արդյունքները տալու է ի նպաստ Հայաստանի Հանրապետության և հայ ժողովրդի: Շնորհակալություն:
Արարատ Միրզոյան. Շնորհակալ եմ: Ինքս էլ կարծում եմ, որ այդպես է և այդպես կլինի, ես կարող եմ, իհարկե, մանրամասնել՝ ինչի մասին ենք խոսել, բայց այդ թեմաները բոլորիդ քաջ հայտնի են․ դա և՛ Ադրբեջանի կողմից ագրեսիվ գործողություններն են, որոնք պետք է հանգեցնեին հումանիտար ճգնաժամի, և՛ հոգեբանական ճնշումները Լեռնային Ղարաբաղում, ի նկատի ունեմ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության վրա հոգեբանական ճնշումները, և՛ Փառուխ գյուղի հատվածում նոյեմբերի 9-ի ստատուս քվոյի խախտումը և այդ ստատուս քվոյի վերականգնումը, և՛ սահմանազատման հարցերով ենթադրվող հանձնաժողովի ստեղծումը և բանակցությունները, և՛ Հայաստան-Ադրբեջան կարգավորման հարցով ենթադրվող բանակցությունները և Ռուսաստանի դիրքորոշումը, և՛ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության գործունեությունը և այսպես բազմաթիվ հարցեր, որոնք բոլորիս այսօր շատ հետաքրքրում են: Շնորհակալ եմ:
Լիլիթ Կիրակոսյան. Շնորհակալ եմ: Հարցս ուղղում եմ կրկին ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանին:
Պարոն Միրզոյան, խնդրում եմ հնարավորության սահմանում բարձրաձայնեք, թե ինչ որոշակիություն կա անհետ կորածների և գերիների հարցի հետ կապված և ընդհանուր ինչ փուլում է այս գործընթացը:
Արարատ Միրզոյան. Հարգելի տիկին Կիրակոսյան, ինչպես կարող եք դատել այն հրապարակումներից, հաղորդագրություններից, որոնք մենք՝ ԱԳ նախարարությունը մշտապես անում է և՛ իմ, և՛ մնացած պաշտոնյաների մշտական հանդիպումներից, որը միայն, բնականաբար, հանրային, հրապարակային երևացող մասն է, կա նաև աշխատանքի չերևացող մասը: Անհետ կորածների, գերիների և այլ պահող անձանց ազատ արձակման խնդիրը մեր առաջնային ուշադրության կենտրոնում է: Դա մեր ամենօրյա, ամենժամյա աշխատանքի առարկան է, թեման, և թիրախը: Ես չեմ կարող մտաբերել որևէ լուրջ հանդիպում, որևէ լուրջ քննարկում, որտեղ այս թեման չի արծարծվում:
Այո՛, Ադրբեջանը ցայսօր չի կատարել նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ ստանձնած իր պարտավորությունը, այն է՝ անհապաղ ազատ արձակել բոլոր ռազմագերիներին, պատանդներին և այլ պահվող անձանց: Բայց գիտեք, որ տարբեր պատրվակներ բերելով, այնուհետև խնդիրը կապելով ականապատված դաշտերի քարտեզների հետ, թեև նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ որևէ այդպիսի կոռելյացիա չկար, ապա այլ պատճառներ, պատրվակներ բերելով, այժմ Ադրբեջանը, ցավոք, փորձում է խնդիրը կապել ղարաբաղյան առաջին պատերազմում անհետ կորած անձանց փնտրելու հարցի հետ: Պետք է ասեմ, որ այդ հարցերը ընդհանրապես իրար հետ կապ չունեն: Եվ, այնուամենայնիվ, մենք՝ որպես բարի կամքի նշան, արել ենք և շարունակում ենք անել մեր շատ հումանիստական, մարդասիրական քայլերը և ակնկալում ենք, որ նույնպիսինն էլ պետք է լինի Ադրբեջանի կողմից պահվածքը՝ և՛ մարդասիրական նկատառումներից ելնելով, և՛ նրանով, որ դա ուղակի իրենց՝ թղթի վրա գրված պարտավորությունն է: Նշեցի արդեն՝ ցավոք սրտի, այդ պարտավորությունը ամբողջությամբ չի արվել:
Պետք ասեմ, որ ինչպես և ակնկալելի էր, թեման քննարկվել է նաև վարչապետի, Ադրբեջանի նախագահի և Շառլ Միշելի վերջին բրյուսելյան հանդիպման ընթացքում, և կա պատկերացում, որ հայ պատանդների հերթական խումբը պետք է ազատ արձակվի: Մենք հիմա շարունակում ենք բանակցել դրա շուրջ:
Լիլիթ Կիրակոսյան. Շնորհակալ եմ պատասխանի համար: Պարոն Միրզոյան, իսկ միջնորդ կողմեր կա՞ն՝ Ռուսաստան, ԵՄ, ԱՄՆ․ այսինքն, բոլոր ջանքերը միայն հայկական կողմից են, թե՞ միջազգային կազմակերպություններից, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի անդամներից: Եվ նաև կցանկանայի իմանալ՝ Ադրբեջանի դիրքորոշումը որն է և ինչ է ուզում ստանալ այդ ամենի դիմաց:
Արարատ Միրզոյան. Ադրբեջանի դիրքորոշումը և ակնկալիքները ես հնարավորինս ներկայացրի քիչ առաջ: Ինչ վերաբերվում է միջնորդներին, ապա նրանք կան և բազմաթիվ են, որովհետև հարցը շատ ընդգծված մարդասիրական բնույթ ունի, և, ըստ էության, որևէ պետություն կամ կառույց չի կարողանում ցանկության դեպքում անտարբեր մնալ հարցի շուրջ:
Իհարկե, այդ միջնորդությամբ հանդես եկել և շարունակաբար հանդես են գալիս ռուսաստանյան գործընկերները, Ֆրանսիան, Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները, և նրանցից յուրաքանչյուրը ինչ-որ ժամանակահատվածում հաջողություն արձանագրել է այս առումով: Բայց նաև այլ գործընկերներ, ինչպես օրինակ՝ նույն նախագահ Շառլ Միշելի գրասենյակը, հիշում եք, հավանաբար, Հունգարիան որոշակի քանակով կարողացավ ռազմագերիներ ազատ արձակել իր ջանքերի արդյունքում և այլ։ Թող ներեն մյուսները, ում այս պահին չեմ հիշում և մեջբերում:
ՀՀ ԱԳՆ
