Ըստ ՀՀ արտակարգ եւ լիազոր դեսպան, Արցախի ԱԳ նախկին նախարար Արման Մելիքյանի՝ ադրբեջանական կողմը կարող է գնալ զանազան սադրանքների՝ մի կողմից արցախահայության կամքն ընկճելու եւ արտագաղթելու տրամադրություններ սերմանելու նպատակով, իսկ մյուս կողմից՝ ՀՀ գործող իշխանություներին զանազան զիջումների մղելու համար:
-Ռուսաստանը Եվրոպայի խորհրդից հեռացվելու շեմին է, ընթանում է Ռուսաստանի՝ այսպես ասած մեկուսացման գործընթաց: Ի՞նչ եք կարծում՝ ՌԴ-ի մեկուսացումն ի՞նչ ազդեցություն կարող է ունենալ Հայաստանի վրա, մասնավորապես արտաքին քաղաքականության ասպարեզում:
-Եվրասիայի վերաֆորմատավորման ընթացիկ փուլում կարող է գործարկվել «ԽՍՀՄ-2» մոսկովյան նախագիծը, որի՝ այս պայմանական անվանումը դրա իրական բովանդակության ու ռազմավարական նպատակների հետ ոչ մի առարկայական կապ չի ունենալու: Այս նախագծի կարեւորագույն բաղադրատարրերից մեկը Ռուսաստանի կատարյալ անջրպետվելն է Եվրոպայից: Դժվար է այս պահին ստույգ կանխատեսել՝ արդյոք Մոսկվան Երեւանին Արեւմուտքից սահմանազատվելու կոշտ պահանջ կդնի՞, թե՞ կնախընտրի հայկական «դուռն» իր կարիքների համար դեռեւս բաց պահել ՝ սա մարտավարական հարց է:
-Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի տարբեր հատվածներում ադրբեջանական ներխուժումներ կան եւ դրանք, ցավոք, շարունակական բնույթ են կրում: Խաղաղության դարաշրջան բացելու՝ ՀՀ իշխանությունների հայտարարություններն արդյոք համարժե՞ք են այս իրավիճակին: Ռուս-ուկրաինական պատերազմի ֆոնին ի՞նչ եք կարծում հայ-ադրբեջանական սահմանային լարվածության ա՞ճ կգրանցվի:
-Ադրբեջանական կողմը կարող է գնալ զանազան սադրանքների՝ մի կողմից արցախահայության կամքն ընկճելու եւ արտագաղթելու տրամադրություններ սերմանելու նպատակով, իսկ մյուս կողմից՝ ՀՀ գործող իշխանություներին զանազան զիջումների մղելու համար: Ուկրաինական պատերազմը Մոսկվայի համար Արցախի հետ կապված մտահոգություններն «օրինաչափորեն» ետին պլան են մղում՝ Կրեմլում դժվար թե ցանկանան առճակատվել Բաքվի հետ: Ինքներս շատ դեպքերում պետք է ելքեր գտնենք ադրբեջանական կողմի ռազմական սադրանքները կանխելու կամ չեզոքացնելու համար: Ընդ որում, դա պետք է արվի ինչպես քաղաքական-դիվանագիտական, այնպես էլ ռազմական գործիքակազմի կիրառմամբ:
Կարդացեք նաև
-Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք Ալիեւի 6 նախապայմաններին ՀՀ ԱԳՆ-ի պատասխանը, որում չկար հստակ արձանագրում, որ Հայաստանը պաշտոնական մակարդակով չի ընդունում այդ նախապայմանները, եւ մյուս կողմից ինչի՞ մասին է վկայում հայկական կողմի դիմումը՝ ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահությանը՝ բանակցություններ կազմակերպելու առիթով:
-Կարծում եմ, որ պաշտոնական Երեւանն այս կերպ ձգտում է առանց իրավիճակն ավելի սրելու կանխել Բաքվի ուղիղ ռազմական սպառնալիքների ու շատաժի մթնոլորտում հակառակորդի հետ «բանակցություններ» վարելու հեռանկարը: Արցախյան հիմնախնդրի կարգավորման նրբություններին լիարժեք տիրապետող ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի երեք անդամ-պետությունների միջնորդությունը տեսականորեն կարող է նախադրյալներ ապահովել արդար եւ իրավահավասար բանակցային միջավայր ձեւավորելու համար:
-Միրզոյան-Չավուշօղլու հանդիպումից 2 օր անց պաշտոնական Բաքուն հայտարարեց, որ Հայաստանին ներկայացրել է առաջարկները: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այս հանդիպման արդյունքները:
-Որպես միջանկյալ արդյունք կարող ենք դիտարկել հենց Հայաստանի դիմումը Մինսկի խմբի երեք համանախագահ-պետություններին՝ հայ-ադրբեջանական բանակցություններին միջնորդի եւ, ըստ էության, նաեւ անկողմնակալ արբիտրի դերում մասնակցելու առաջարկով: Տեսնենք՝ ի՞նչ արձագանք կլինի Հայաստանի այս դիմումին:
-Պարոն Մելիքյան, ի՞նչ է այժմ կատարվում Արցախում: Գազամատակարարման անջատումները, հոգեբանական ճնշումները, հայկական բնակավայրերի գնդակոծությունները, լուրեր են շրջանառվում, թե ռուս-ուկրաինական պատերազմի ֆոնի ներքո հնարավոր է ռուսական ուժերն այնտեղից դուրս գան: Ձեր դիտարկմամբ, ի՞նչ է կատարվում:
-Արդեն նշեցի, որ ադրբեջանական կողմն իսկապես կփորձի ռուս-ուկրաինական պատերազմից իր համար առավելագույն օգուտները կորզել Արցախում: Այս նպատակով Բաքուն կարող է դիմել եւ դիմում է տարատեսակ սադրանքների, որոնց ռուս խաղաղապահների արձագանքը բավարար չափով արդյունավետ ու կոշտ կարող է եւ չլինել: Արցախի գազամատակարարման ընդհատման պատմությունն ասածիս վկայությունն է: Այդուհանդերձ ռուսական խաղաղապահ ուժերի դուրսբերումն Արցախից մոտակա առնվազն մեկ տարվա ընթացքում քիչ հավանական եմ համարում:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
19.03.2022
