«Աշխարհի տարբեր անկյուններում արդեն 11 հայագիտական կենտրոն ունենք եւ ամեն տարի դրանց թիվը 2-ով ավելացնում ենք»,-Aravot.am-ի հետ զրույցում նշեց ԿԳՄՍ նախարարի տեղակալ Արթուր Մարտիրոսյանը:
«Ցանկություն ունենք այդ կենտրոնները առաջիկայում որակական նոր հարթություն տեղափոխել, որպեսզի նաեւ որոշակի ցանցային համագործակցություն լինի, ու իրենք ոչ միայն ինքնուրույն ինչ-որ առարկաներ ուսուցանեն, այլ իրար հետ նաեւ համագործակցեն»,-հավելեց նախարարի տեղակալը: Ինչ վերաբերվում է հայագիտական կենտրոնների տեղակայման աշխարհագրությանը, այս մասին էլ ասաց, որ հիմնականում 3 չափանիշներով են ուղղորդվում` արտաքին քաղաքական առաջնահերթություն, պատմամշակութային ժառանգության առկայություն եւ ազգությամբ հայերի մեծաթիվություն:
Մանրամասնելով ասածը` Արթուր Մարտիրոսյանն օրինակ բերեց. «Դիցուք որեւէ տեղ կարող է հայկական մեծ համայնք չլինել, ինչպես ասենք, Ռումինիայում, բայց այնտեղ կա միջնադարի հայկական հզոր ներկայություն… Կամ եթե որեւէ երկրում մեծ թվով հայեր կան, այնտեղ եւս հիմնվում է հայագիտական կենտրոն` կրթության շարունակականություն ապահովելու համար»:
Փոխնախարարը նշեց, որ թիվս այլ երկրների, հայագիտական կենտրոններ են ստեղծվել Գերմանիայում, Իտալիայում, Ռումինիայում, Ռուսաստանում, Ուրուգվայում, Արգենտինայում եւ Չեխիայում:
Կարդացեք նաև
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Լուսանկարը` ԿԳՄՍ նախարարության կայքից
