Ուկրաինայի շուրջ հակամարտության սրման հետևանքով աշխարհում ակտիվ խմորումներ են տեղի ունենում, որոնց արդյունքում թևակոխում ենք գլոբալ աշխարհաքաղաքական փոփոխությունների ժամանակաշրջան, ինչն էական ազդեցություն է ունենալու նաև մեր տարածաշրջանի վրա։
ՌԴ-ի դեմ տնտեսական ճնշումները լրացուցիչ հնարավորություններ են բացում Թուրքիայի համար՝ Հարավային Կովկասում ամրապնդվելու և վերջնականապես հաստատվելու հարցում։ Իսկ Արևմուտքը, բնականաբար, շահագրգռված կլինի, որ Թուրքիան դուրս մղի Ռուսաստանին մեր տարածաշրջանից։ Օրինակ՝ Թուրքիան կարող է փորձել նաև տնտեսապես ներխուժել մեր տարածաշրջան՝ դուրս մղելով ռուսական բիզնեսին։ Այդ դեպքում Թուրքիան տնտեսական էքսպանսիա կիրականացնի ՀՀ-ում՝ սկսելով մեր երկրի «աջարացումը», և թելադրողի դերում հանդես կգա։ Մյուս կողմից՝ բացառված չէ, որ որոշ ժամանակ անց ՀՀ-ն ևս տնտեսական հարվածի տակ հայտնվի՝ հաշվի առնելով, որ մեր տնտեսությունը բազմաթիվ թելերով կապված է Ռուսաստանի տնտեսության հետ։
Օրինակ՝ ինչ-որ պահի մեզանից կարող են պահանջել ևս հետևել Արևմուտքի սահմանափակումներին, այլապես ՀՀ-ն ևս կհայտնվի պատժամիջոցների տակ։ Ուստի Հայաստանի դիվանագիտական քայլերի հիմնական տրամաբանությունը պետք է լինի նման սցենարի բացառումը։ Մի քիչ ֆանտաստիկ է հնչում, սակայն անհրաժեշտ աշխատանք տանելու արդյունքում հնարավոր է ունենալ մի վիճակ, որ ՀՀ-ն դառնա ռուսական բիզնեսն արևմտյան աշխարհին կապող օղակներից մեկը։ Օրինակ՝ ռուսական կապիտալը սահմանափակումների ճնշումը թուլացնելու համար ԵԱՏՄ-ի գոտում Հայաստանի տնտեսական նշանակությունը դիտարկի տնտեսական գործունեությունը շարունակելու կարևորագույն հարթակ։
Արթուր ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում։
