Նիկոլ Փաշինյանը և իր թիմի անդամները, միմյանց հերթ չտալով, սկսել են հիշել նախկին իշխանությունների օրոք դիրքերում հանդիպող «կանսերվայի բանկաները», կամ, ինչպես իրենք են ասում՝ «կանսերվի կոկոշները»:
Նախևառաջ, ի գիտություն բանակում չծառայած Նիկոլ Փաշինյանի և նրա ռազմական գործից հեռու թիմի անդամների՝ ստիպված ենք ասել, որ այդքան քարկոծվող «կանսերվի կոկոշները» ժամանակին լուրջ խնդիր լուծել են:
Այնպես, ինչպես արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ հայկական կողմը դիմել է տարբեր հնարքների, օրինակ, թելեր կամ շատ բարակ պարաններ են անցկացրել օդում, որ փաթաթվեն թշնամու ինքնաթիռներին, և դրանք «վայր ընկնեն»: Եվ խնդիրը հաջողությամբ լուծել են:
Հիմա, բնականաբար, ինքնաթիռների անկումն ապահովող կամ խոցող այլ՝ ժամանակակից միջոցներ են կիրառվում: Այսինքն, այսօր «կանսերվայի բանկաների» ժամանակներն անցել են, բայց ինչ-որ ժամանակահատվածում դրանք որոշակի և լուրջ հարցեր են լուծել:
Կարդացեք նաև
Երկրորդ՝ եթե անգամ դրանք կիրառվել են, երբ արդեն արդիական չէին, ապա Նիկոլ Փաշինյանը երեք տարի ժամանակ ուներ դրանց կիրառումը դիրքերում բացառելու համար: Բայց դրա փոխարեն՝ գերադասեց դրանցով դիրքերի «հանձնումը»:
Ի դեպ, Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը կորցրել է այնպիսի դիրք, որտեղ զինվորի անվտանգության համար նախկինները թունելներ էին կառուցել: Եվ անգամ ադրբեջանական կողմն էր զարմացել այդտեղ ստեղծված հնարավորություններից:
Երրորդ՝ նախկին իշխանություններին դիրքերը «կանսերվի կոկոշներով» կահավորելու համար մեղադրում է մի մարդ, երկրի մի ղեկավար, որը պատերազմից հետո ամիսներ զինվորին պահել է ցելոֆանե, կտորե վրանների տակ, և ավելի ուշ որոշ տեղերում տնակներ են տեղադրվել: Տնակների տեղադրման գործընթացը, թերևս, ավարտված չէ, համենայնդեպս, 2021-ի դեկտեմբերին:
Չորրորդ՝ նախկիններին դիրքերը պատշաճ չկահավորելու մեջ մեղադրում է երկրի մի ղեկավար՝ Նիկոլ Փաշինյան անունով, որը պատերազմի թեժ օրերին ընկած՝ ժողովրդից զրահաբաճկոն, սաղավարտ, տաք վերարկուներ էր խնդրում, որ առաջնագիծ կամ հավաքակայան տանեն:
Մինչդեռ «Պաշտպանության մասին» ՀՀ օրենքի՝ Կառավարության լիազորություններին վերաբերող 7-րդ հոդվածը սահմանում է, որ գործադիրը պատասխանատու է զինված ուժերի և այլ զորքերի ֆինանսավորման, սպառազինման, բնակավորման համար, զորահավաքային նախապատրաստության վիճակի, ինչպես նաև՝ նյութական պահուստում անհրաժեշտ ապրանքների չնվազեցվող պաշարների ստեղծման՝ ձեռքբերման, ֆինանսավորման, ամբարման, կուտակման, պահպանման, թարմացման և ապաամրագրման ծրագրերի մշակման:
Մարիամ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» շաբաթաթերթի այս համարում
