«Ա1+»-ը զրուցել է միջազգային իրավունքի մասնագետ Արա Ղազարյանի հետ
–Ըստ էության՝ փետրվարի 24-ից խախտվել է Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականություն։ Միջազգային իրավունքի տեսանկյունից ի՞նչ է սա ենթադրում։
-Միանշանակ սա պատերազմի ակտ է, այն էլ ագրեսիվ։ Խախտվել է ՄԱԿ-ի կանոնադրությունը, պետությունների ինքնավարությունը, տարածքային ամբողջականությունը, պատերազմի արգելքը․․․․ ՄԱԿ-ի կանոնադրության մեջ պատերազմի արգելքի վերաբերյալ կա սկզբունք, որ պետություններն իրենց տարաձայնությունները պետք է լուծեն խաղաղ ճանապարհով։
Ռուսաստանին շատ խիստ սանկցիաներ են սպառնում։
Կարդացեք նաև
Հաստատ կսառեցնեն Եվրոպայի խորհրդին նրա անդամակցությունը, քանի որ խախտվել է նաև Եվրոպայի խորհրդի կանոնադրությունը՝ չեզոքություն, ինքնավարություն, տարածքային ամբողջականություն։
–Կոնկրետ կոնվենցիաների այս կամ այն կետի խախտումը միայն անդամակցության սառեցում կամ այդ կարգի պատժամիջոցնե՞ր է ենթադրում։
-Գիտեք, եթե ինքը սպառնում է միջազգային կամ տարածաշրջանային անվտանգությանը, ըստ էության իրավաբանորեն այլ պետությունները իրավունք ունեն ուժ կիրառելու։
–Ստացվում է, որ Ուկրաինայի վերջին խաղաքարտը մնում է անվտանգության խորհո՞ւրդը։
-Չէ, ժամանակի ընթացքում գուցե միջազգային տրիբունալ ստեղծվի հատուկ այս հարցով։ Հիշենք, առանձին տրիբունալ ստեղծվեց Հարավսլավիայի դեպքով, Ռուանդայի դեպքով, վերջինը վերաբերում է, իհարկե, ցեղասպանությանը, խոշտանգումներին։ Մենք դեռ չգիտենք թե ինչ փաստեր ի հայտ կգան ապագայում։ Անվտանգության խորհուրդը միայն քաղաքական սանկցիաներին վերաբերող հարթակ է, բայց ես վստահ եմ բազմաթիվ ատյաններում և հարթակներում այդ գործընթացը սկսելու է՝ տնտեսական, իրավական, քաղաքական և ռազմական։
Համենայն դեպս, Ռուսաստանն իրեն դրել է օրենքի դաշտից դուրս։
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
