Ղազախստանի բեմագիրը բաւական տարբեր էր Արցախի 44-օրեայ պատերազմէն, ուր Անգարա ուղղակի մասնակցութիւն բերաւ Պաքուի կողքին։ Մինչդեռ, Ղազախստանի պարագային, հպանցիկ յայտարարութիւններ կատարուեցան արտաքին գործոց նախարարութեան կողմէ, հաւանաբար համաթուրանական գործընթացին ու գաղափարին չվնասելու համար։
Այս դէպքերուն լոյսին տակ է, որ պէտք է հետեւիլ Երեւանի առած քայլերուն։ Անգամ մը եւս պէտք է արձանագրենք, եւ խոր ցաւով, որ մեր դիւանագիտութիւնը մեծ բացական է, եւ անոր ստեղծած պարապութիւնը պատճառ դարձաւ, որ Հ․Ա․Պ․Կ․-ի նախագահութիւնը վարող Հ․Հ․ վարչապետ Ն. Փաշինեան, առանց ամենադոյզն նշումն անգամ կատարելու, թէ 44-օրեայ պատերազմի դաժան օրերուն եւ անկէ ետք, այդ զինակցութիւնը ո՛չ մէկ օժանդակութիւն ցուցաբերեց Հայաստանի ու Արցախի, շտապ գործի լծեց հարիւր բանակային (պարզապէս ըրաւ այն՝ ինչ որ թելադրուած էր իրեն…)։ Հայ զինուորներուն ներկայութիւնը խորհրդանշական մասնակցութիւն էր, ստեղծուած պատկերին մէջ անխուսափելի պարտականութիւն մը, որ ստեղծեց հազար ու մէկ՝ թեր ու դէմ մեկնաբանութիւն։ Խաղաղապահ ուժերուն «առիւծի բաժին»-ը, չըսելու համար՝ մնացեալը, կը բաղկանայ բնականաբար Ռուսիոյ զինուորներէ։
Մանրամասնութիւն մը. հայ բանակայիններուն պարտականութիւն տրուած էր հսկելու ալիւրի շտեմարան մը․․․։ Պարտականութիւն մը, որ շատ աւելի դիւրին էր, քան ներկայ օրերուն՝ հայրենի սահմաններուն պաշտպանութիւնը. կարելի չէ մոռնալ կամ անտեսել, որ ամիսներէ ի վեր նոյնինքն Հայաստանէն հողատարածքներ գրաւուած են մեր թշնամիին կողմէ եւ դեռ Հ․ Ա․ Պ․ Կ․-ի ո՛չ մէկ խաղաղապահ ուժ ժամանած է։ Դիւանագիտութեան եւ տարրական տրամաբանութեան բացակայութիւնը արդէն ամիսներէ ի վեր սուր բանավէճի նիւթ է Հայաստանի մէջ, թէ՝ վարչախումբը ինչո՞ւ ճիշդ ձեւով չգործածեց այս գործիքը։ Ըսուեցաւ, օրինակի համար, որ դիմումը միայն խորհրդատուականի սահմաններուն մէջ էր:
Տարբեր պիտի ըլլար Ղազախստանի թղթածրարին ուսումնասիրութիւնը, եթէ գործէր դիւանագիտական կամ ընդհանրապէս ղեկավարման մեքենան։ Երեւանի այժմու իշխանութիւններուն եւ Հ. Ա. Պ. Կ.-ի միջեւ յարաբերութիւնները նահանջ արձանագրած չըլլային «Թաւշեայ յեղափոխութենէն» ի վեր (թէեւ թաւիշէն գրեթէ բան չէ մնացած), գէթ կարելի պիտի ըլլար գործել ո՛չ միայն իբրեւ հլու կամակատար։
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» թերթի այս համարում
