Ողբերգական ճակատագրությամբ «Քաղաքացիական պայմանագիր» անվանումն ինչ-որ տեղից փոխառած կուսակցությամբ Նիկոլ Փաշինյանն իշխանության եկավ սկզբում թվացյալ հանրային համերաշխությամբ, բայց իրականում հասարակության պառակտման ու գերբևեռացման միջոցով։
Նրա իշխանության արդեն գրեթե չորս տարիները հանրային համերաշխության կազմաքանդման ու ոչնչացման ժամանակներ են, լայն իմաստով՝ նրա իշխանությունը գոյատևում է հասարակությանը նախկինների-ներկաների, հների-նորերի, սևերի-սպիտակների տարանջատելու շնորհիվ։
Իրավիճակի նրբությունն ու տրագիզմն այն է, սակայն, որ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը գոյատևում է պետության ու պետականության հաշվին։ Որովհետև եթե համարում ենք, որ հանրային համերաշխությունն է պետության գոյության ու զարգացման գրավականը, ապա դրա քայքայման միջոցով գոյատևող ցանկացած սուբստանցիա, տվյալ դեպքում՝ գործող իշխանությունը, հակապետական է ու հակաազգային։
Որևէ իշխանության գործունեության ինտեգրալ գնահատականը նաև հանրային համերաշխության ամրապնդումն է, կամ հակառակը՝ ջլատումը, ինչպես Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության պարագային։ Ահա այդ ցուցանիշով Նիկոլ Փաշինյանը գրանցել է հերթական հակառեկորդը՝ հասարակության պառակտումը հասցնելով անկարելիության աստիճանի ու դրանով նաև թուլացնելով պետության հիմքերն ու դիմադրողականությունը։
Կարդացեք նաև
Նա հաճույքով շարունակում է զբաղեցնել այն պետության ղեկավարի պաշտոնը, որի հասարակությունն այդպես էլ չի կողմնորոշվում ու չի կարողանում գտնել հարցի պատասխանը՝ արդյոք իշխանությունը երկրին այսքան աղետներ է պատճառել ապաշնորհությա՞ն, թե՞ դավաճանության պատճառով։
Հարություն ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում։
