Հայաստանը ոչ միայն հակասությունների, այլ նաև հակադարձ համեմատականների երկիր է։ Օրինակները՝ մեկը մեկից ավելի խոսուն ու ողբերգական։
Հայաստանի տարածք ներխուժած ադրբեջանցիների թվաքանակի աճին հակադարձ համեմատական կարգով նվազել է Արցախ այցելող ՀՀ պաշտոնյաների թիվը։
Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը Հայաստանում հակադարձ համեմատական է կյանքին, որովհետև նրա իշխանության երեք տարիներին երկրում ամենաշատը աճել է՝ գերեզմանների, այդ թվում ու առավելապես՝ երիտասարդների գերեզմանների թիվը։
Նիկոլ Փաշինյանի՝ իշխանության ղեկին գտնվելու ամեն մի օրը հակադարձ համեմատական կարգով նվազեցնում է Հայաստանի Հանրապետության՝ որպես պետություն գոյատևելու ու որևէ հեռանկար ունենալու հնարավորությունը։
Կարդացեք նաև
Բայց Նիկոլ Փաշինյանն ու քաղաքականությանը և պետությանը հակացուցված նրա թիմը շարունակում են մնալ իշխանության ղեկին, քանի որ Հայաստանի առնվազն 680 հազար ընտրողների համար միտքը հակադարձ համեմատական է բնազդին, խելքը՝ հույզին, սթափությունը՝ մանիպուլյացիային, ապագան՝ անցյալին։
Ահա այս և բազմաթիվ այլ այնպիսի հակադարձ համեմատականությունների երկիր է Հայաստանը, որում շահում են միայն իշխանությունները, կորցնում է պետությունն ու հասարակությունը։
Հարություն ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այս համարում
