Հանրային հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը փորձում էր պատասխանել վերջին շաբաթներին շրջանառվող լուրերին, որ նոյեմբերի 9-ին Ալիեւ-Պուտին-Փաշինյան եռակողմ հանդիպմանը «կապիտուլյացիոն երկրորդ» փաստաթուղթն է ստորագրվելու, Բաքուն ու Երեւանը ճանաչելու են միմյանց սահմանները, ճանապարհներն են ապաշրջափակվելու: Սակայն Փաշինյանը ոչ միայն չպատասխանեց այդ հարցերին, այլեւ իր կցկտուր մեկնաբանություններով ավելի խորացրեց հանրային կասկածները։ Նախ, հարցին՝ նոյեմբերի 9-ին հանդիպում կա՞, եթե այո, ապա ի՞նչ օրակարգով, նա պատասխանեց․ «Ես կարող եմ ասել, որ այս պահին նոյեմբերի 9-ին հանդիպում անցկացնելու որեւէ պայմանավորվածություն չկա։ Ես Ձեզ մի բան ասեմ՝ այնտեղ, որտեղ մենք կարող ենք արձանագրել արդյունք, մենք ոչ մի հանդիպումից չենք հրաժարվի, բայց ինքնանպատակ հանդիպումներ անելու կողմնակից չենք նաեւ»։
Նույն օրը եւեթ ՌԴ նախագահի խոսնակ Պեսկովը հայտարարեց․ «Այո, այդպիսի հանդիպում նախապատրաստվում է՝ տեսակոնֆերանսի ձեւաչափով» եւ կա՛մ խաբում է, կա՛մ տեղյակ չէ հանդիպման մասին։ Այսինքն, Փաշինյանը չի որոշում անգամ իր հանդիպումների օրակարգը։
Հարցին, թե դեմարկացիայի եւ դելիմիտացիայի գործընթացից Հայաստանում մտահոգություն կա, որ Ադրբեջանը փորձում է դե յուրե ստանալ Արցախը, որովհետեւ եթե մենք ճանաչում ենք նրա սահմանները, ապա Արցախն ավտոմատ դառնում է Ադրբեջանի մաս, Փաշինյանն ուղիղ պատասխան չի տալիս՝ ասելով, թե մեկը մյուսի հետ կապ չունի։ Այդուհանդերձ, խոստովանում է, որ դեռեւս մայիսին պատրաստվում էր ստորագրել դեմարկացիայի փաստաթուղթ, բայց ընդդիմադիրների աղմուկը խանգարեց։ Հարց է ծագում․ եթե, ինչպես Փաշինյանն է պնդում, դրանում վտանգ չկա, եւ իրար չառնչվող փաստաթղթեր են, ապա ինչո՞ւ է հապաղել։
Փաշինյանը հայտարարեց, որ սահմանագծման եւ սահմանազատման բովանդակային գործընթացի առումով Երեւանի համար մեկնակետ են 1920-ականների քարտեզները։ Ինչ վերաբերում է ճանապարհների ապաշրջափակմանը, երթուղիներն արդեն գծվել են․ «Իջեւան-Ղազախ հատված, Բերդ-Թովուզ հատված, Անգեղակոթ-Բիչենեկ հատված, Հորադիզ-Երասխ հատված, Հորադիզ-Մեղրի-Օրդուբադ-Երասխ հատված: Եվ մեր ընկալումն այն է, որ Երասխ-Օրդուբադ-Մեղրի-Հորադիզ երկաթուղին պետք է կառուցվի, Հայաստանի Հանրապետությունը՝ իր տարածքում, Ադրբեջանը՝ իր տարածքում, եւ նաեւ ավտոմոբիլային ճանապարհներ։ Այսինքն՝ աշխատանքային խումբը սեղանին դրել է բոլոր հնարավոր ուղիները, ընդ որում՝ նաեւ ՌԴ, Իրանի Իսլամական Հանրապետություն հասանելիության ուղիները: Եվ մենք հիմա պետք է քննարկումներով համաձայնության գանք այդ երթուղիների վերաբերյալ»:
Կարդացեք նաև
Այսինքն, պատերազմից հետո բոլոր խոսակցությունները եւ հնարավոր վտանգավոր զարգացումները, ըստ էության, մնում են ուժի մեջ, եւ Փաշինյանը հարցազրույցում դա չհերքեց։ Խնդիրն ընդամենը ժամանակն է։ Ամենայն հավանականությամբ, Փաշինյանը սպասում է ավելի «բարենպաստ» պահի, որ դրանք կյանքի կոչի։ Սա նշանակում է, որ եթե նոյեմբերի 9-ին նա Մոսկվա չի մեկնում, դեռ չի նշանակում, թե ոչինչ չի ստորագրելու, պարզապես կսպասի հարմար պահի, երբ հանրային կրքերը բորբոքված չեն լինի, ու մի գաղտնի օր կսսղացնի, ինչպես ստորագրեց նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթը։
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
