«Առանձին վերցրած դրվագները պիտի դիտարկվեն, պիտի նաև իրավական գնահատականի արժանանան, բայց մենք պետք է հասկանանք, որ դա այսբերգի երևացող կողմն է: Ի՞նչ սխալներ են տեղի ունեցել, օրինակ՝ բանակաշինության ոլորտում մենք ֆունդամենտալ խնդիրներ ենք ունեցել: Ընդ որում, այդ ֆունդամենտալ խնդիրները, կարծում եմ, բոլորինս են, և բանակը երկար տարիներ, ըստ էության, եղել է անձեռնմխելի: Ճիշտ է՝ ահազանգեր են եղել բանակում տեղի ունեցող թերությունների, չարաշահումների մասին, բայց սովորաբար այդ ահազանգերի հեղինակները համարվել են, այսպես ասած, ոչ կառուցողական, ապազգային և այլն, բայց, ի վերջո, այն, ինչ տեղի ունեցավ, այսբերգի երևացող կողմն է»,- Պետրոս Ղազարյանի հետ հարցազրույցում նշել է Փաշինյանը:
Վերադառնալով Զինված ուժերի, բանակի երկիրը, սահմանը պաշտպանելու կարողությանը, թարմացնենք վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հիշողությունը:
2016-ի օգոստոսի 18-ին «Հայկական ժամանակում» հրապարակվում է «Արաքսից Թալիշ. նոր առաջնագիծ» վերտառությամբ՝ դեռևս ընդդիմադիր Նիկոլ Փաշինյանի հոդվածը, որտեղ նա ներկայացնում էր 2016թ. օգոստոսի 12-15-ը Արցախ կատարած այցին, որի շրջանակում օգոստոսի 13-14-ին անցել էր նաև արևելյան առաջնագծի ողջ երկայնքով՝ Արաքսի ափից մինչև Թալիշ:
Փաշինյանն անդրադարձել է սեփական աչքով տեսած դիրքերի կահավորմանը.
Կարդացեք նաև
«Չորսօրյա պատերազմից հետո առաջնագծում հսկայական փոփոխություններ են տեղի ունենում: Առաջին հերթին, իհարկե, տեխնիկական հագեցվածության իմաստով: Պաշտպանության բանակի առաջնահերթություններից մեկը, ակնհայտորեն, առաջնագիծը կապի այլընտրանքային համակարգերով ապահովելն է, որոնք կաշխատեն նոր սկզբունքով և որակով: Գաղափարը հետևյալն է՝ ռադիոկապի և լարային կապի գործող միջոցներին պետք է ավելանան նաև ռադիոկապի և լարային կապի ամենաարդիական միջոցներ: ԼՂՀ վարչապետ Արայիկ Հարությունյանը հավաստիացրեց, որ չորսօրյա պատերազմից հետո հարյուրավոր կիլոմետր ժամանակակից կապի գծեր են անցկացվել առաջնագծի երկայնքով:
Մի քանի դիրքերում կապի նոր միջոցները ամբողջությամբ գործարկված էին, և կապի նորամուծության ամենակարևոր իմաստն այն է, որ ՊԲ հրամանատարին հնարավորություն կտա արագ կապվել առաջնագծի մի քանի հարյուր հենակետերից յուրաքանչյուրի հետ և ուղիղ խոսակցություն ունենալ՝ առանց հակառակորդի կողմից լսվելու վտանգի:
Հաջորդ ամենակարևոր նորությունն այն է, որ առաջնագծի ողջ երկայնքով տեղի է ունեցել գիշերային դիտարկման սարքերի տեղադրում: Հիմա արդեն գրեթե բոլոր դիրքերը կահավորված են այդպիսի սարքավորումներով: Նույնքան կարևոր է, որ առանց բացառության բոլոր դիրքերում ի հայտ են եկել գիշերային նշանոցով զենքեր, ինչը հնարավորություն է տալիս գիշերային ժամերին հենց զենքի նշանոցով ֆիքսել և չեզոքացնել թիրախը: Այսուհանդերձ, պետք է արձանագրել, որ գիշերային նշանոցով զենքերը դիրքերում շարունակում են մնալ լայնորեն պահանջված: Ընդհանուր առմամբ, տարբեր տիպի ու խորության դիտարկման սարքավորումների տեղադրման աշխատանքները շարունակվում են, և բանակի հրամանատարության հավաստմամբ՝ համակարգը ամբողջական կդառնա առաջիկայում»,- մանրամասն ներկայացրել է Նիկոլ Փաշինյանը 2016 թվականին՝ չեզոքացնելով նաև նախկինների ղեկավարած բանակի փակ և անձեռնմխելի լինելը նաև:
Իսկ ի՞նչ է արել աշխարհաքաղաքական կենտրոնների տարիների ջանքերով վարչապետ դարձած Նիկոլ Փաշինյանը արցախյան վերջին պատերազմից հետո վերջին մեկ տարվա ընթացքում դիրքերի կահավորման, նոր բնագծերի ստեղծման, սպառազինության համալրման առումով: Արդյո՞ք վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի օրոք այսօրվա ընդդիմադիր պատգամավորների մուտքը նույն կերպ բաց է առաջնագիծ, որքան այն ժամանակ՝ 2016-ին, երբ իրեն թույլ էին տվել մուտք գործել, արդյո՞ք նրանք նույն պատկերը կտեսնեն: Եվ վերջապես, ի՞նչ վերտառությամբ և բովանդակությամբ հոդված կգրեր ընդդիմադիր Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետ Փաշինյանի օրոք Արցախ և ՀՀ սահմանագծեր այցից հետո: Սրանք հարցեր են, որոնց լավ կլիներ պատասխաներ ընդդիմադիր պատգամավոր և «Հայկական ժամանակի» խմբագիր և հոդվածագիր Նիկոլ Փաշինյանը: Այդ պատասխանները, թերևս, օգտակար կլինեին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի համար: Իսկ ավելի ճիշտ՝ նրան մանդատ տված քաղաքացիների համար:
Մարիամ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
