Հայտնի մտածողի ավելի հայտնի միտքն այն մասին, որ իշխանությունն այլասերում է, իսկ բացարձակ իշխանությունն այլասերում է բացարձակապես, Հայաստանում ապացուցվում է ամենավուլգար դրսևորումներով։ Խնդիրն այն է, սակայն, որ իշխանության այլասերումը չի սահմանափակվում միայն այլասերվող անհատով, այլ սուբլիմացվում է ողջ պետական կառավարման համակարգի վրա, քանի որ իշխանությունից բացարձակորեն այլասերված անհատը՝ իրեն ենթարկեցնելով բոլոր համակարգերը, այլասերումը տարածում է նաև դրանց վրա։ Արդյունքում՝ իշխանությունից բացարձակորեն այլասերվող անհատը, վերջին հաշվով, այլասերում է նաև պետությունը։
Հայաստանում հիմա տեղի է ունենում հենց այդ՝ պետության այլասերման լատենտ գործընթացը, որն ավելի է խորանում այն պատճառով, որ առողջ պետություն ունենալու հիմնական շահառուն՝ հասարակությունը, դրան հետևում է լուռ անտարբերությամբ՝ դառնալով պետության այլասերման առնվազն անուղղակի հանցակիցը։
Հարություն ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
