Մարմնամարզիկ Արթուր Ավետիսյանը ժպիտով է հիշում, թե ինչպես է յոթ տարեկանում առաջին անգամ գնացել մարմնամարզության մարզադպրոց, ոգեւորվել ու սկսել տքնաջան աշխատել իր նպատակին հասնելու համար: «Հայրիկիս հետ սկզբում գնացինք ըմբշամարտի, հետո՝ մարմնամարզության մարզադպրոց: Պետք է կողմնորոշվեի, թե որ մարզաձեւով եմ ուզում զբաղվել: Ընտրեցի մարմնամարզությունը: Ինձ գրավեց այն, թե ինչպիսի բարդ վարժություններ են կատարում մարզիկները: Մեծ ցանկություն առաջացավ, որ ես էլ կարողանամ այդպիսի վարժություններ կատարել: Հիշում եմ՝ այդ ժամանակ մարզադպրոցում էր նաեւ Ալբերտ Ազարյանը, որին տեսնելով մեծ ոգեւորություն ապրեցի, որովհետեւ գիտեի, որ նա սպորտի լեգենդ է: Երբեք չեմ զղջացել եւ վստահ կարող եմ ասել, որ ճիշտ ընտրություն եմ կատարել»,- Aravot.am-ի հետ զրույցում ասում է արդեն ազգային հավաքականի անդամ Արթուր Ավետիսյանը:
Արթուրի առաջին լուրջ մրցումը եղել է 2016 թվականի Եվրոպայի պատանիների առաջնությունը, որտեղ զբաղեցրել է երկրորդ հորիզոնականը: 2019 թվականին նա արդեն մեծահասակների մրցումներում էր հանդես գալիս: Մասնակցել է նաեւ ուսանողների աշխարհի առաջնությանը եւ գրավել առաջին տեղը: Տարիների ընթացքում հասկացել է, որ իր հոգեհարազատ գործիքը օղակներն են, իրեն ավելի վստահ ու հանգիստ է զգում հենց օղակների վրա վարժություններ կատարելիս:
Ասում է՝ հաղթանակից հետո էմոցիաներն ու զգացողություններն աննկարագրելի, անբացատրելի են, որովհետեւ այդ պահին յուրաքանչյուր մարզիկ հասկանում է, որ այն ժամանակը, եռանդն ու ջանքերը, որ տրամադրել ու ներդրել է, զուր չեն եղել: «Մեծ պատիվ է, երբ հաղթանակիցդ հետո երկրիդ դրոշն ես ծածանում օտարների առաջ, որ տեսնում են հաղթանակդ: Սակայն միշտ չէ, որ լինում են հաղթանակներ: Առանց պարտության հաղթանակ չի լինում: Ես երբեք հետ չեմ կանգնել ու հետ չեմ կանգնի իմ առջեւ դրված նպատակից: Դժվարությունները չեն կարող խոչընդոտ հանդիսանալ: Մեկ տարի առաջ ուսի բարդ վիրահատություն եմ տարել այն հույսով ու հավատով, որ դա չի կարող ինձ իմ նպատակներից հետ պահել: Ու այդպես էլ եղավ: Լինում են թե ցավեր, թե դժվար պահեր, բայց դրանք միանգամայն հաղթահարելի են: Անհրաժեշտ է միայն մեծ ցանկություն, ինչը ես ունեմ: Հիմա էլ երբեմն ցավեր ունենում եմ, սակայն դրանք ժամանակի ընթացքում կանցնեն: Աշխատում եմ դրանց վրա շատ ուշադրություն չդարձնել, չկենտրոնանալ բացասականի վրա»,-ասում է մարմնամարզիկը:
Սպորտը Արթուր Ավետիսյանի կյանքն է, որ նրան տվել է նաեւ լավ ընկերներ եւ ինչպես ինքն է ասում՝ նաեւ երկրորդ ընտանիք: Օրվա մեծ մասն էլ անցկացնում է Ալբերտ Ազարյանի անվան մարզադպրոցում: Նա վստահեցնում է, որ այս տարիների ընթացքում հավաքականի մյուս տղաների հետ մի ընտանիք են դարձել, որտեղ ամեն ինչ անում են միասին, քննարկում են միասին: «Իմ համար կարեւոր են ծմողներիս, մարզիչներիս, ընկերներիս, հարազատ մարդկանց կարծիքները, սակայն չեմ անտեսում նաեւ այլոց կարծիքները: Նպատակս, ինչպես բոլոր մարզիկներինը, մեկն է՝ դառնալ օլիմպիական խաղերի չեմպիոն»,-եզրափակում է խոսքը մարմնամարզիկ Արթուր Ավետիսյանը:
Կարդացեք նաև
Նատալի ՄԿՐՏՉՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
25.09.2021
