Երբ բացատրում էինք, որ լայվերով ու ֆեյսբուքյան գրառումներով չի կարելի երկիր կառավարել, պետք է պետական կառույցներն աշխատեն, մեզ ասում էին՝ դուք կյանքից հետ եք մնացել, սա է առաջադիմությունը։ Մինչդեռ սոցցանցերում պարազիտ կյանքն ու զազրախոսությունը կամաց դարձան մեր կյանքի անբաժանելի մասը, եւ մարդիկ հետ վարժվեցին ռեժիմով եւ արդյունավետ աշխատելուց։
Երբ գրում-համոզում էինք, որ մեր ազգի պոտենցիալը սահմանափակ է, մենք իրավունք չունենք երկիրը բաժանել սեւ ու սպիտակի, մեր բյուր խնդիրների լուծմանը պետք է լծվեն բոլորը՝ այդ թվում՝ սեւերը, եւ մեր ունեցած ռեսուրսը չօգտագործելը հանցանք է մեր պետության հանդեպ, ոչ ոք մեզ չէր լսում՝ նախկիններին ոչնչացնելու քաղաքականությունն էր ծաղկում։ Մինչեւ եկանք հասանք 2021 թ․, երբ լավ մասնագետի դեֆիցիտ է, եւ անգամ նորմալ նախարարներ գտնելն է բարդ։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այս համարում