Օգոստոսի 14-ին Լոռու մարզի Լորուտ եւ Մարց գյուղերի ավտոճանապարհին տեղի ունեցած ավտովթարից մահացած 22-ամյա Վահրամ Դանիելյանի հարազատներն այսօր հավաքվել էին Վանաձորի ընդհանուր իրավասության դատարանի, ապա դատախազության մոտ՝ բարձրացնելով իրենց բողոքի ձայնը:
Վթարից հետո տեղի բնակիչների ու ոստիկանների միջեւ տեղի էր ունեցել վիճաբանություն, արդյունքում 4 բնակիչ ձերբակալվել էին:
Ավտովթարը տեղի է ունեցել տղայի հոր աչքի առջեւ: Հերբերտ Դանիելյանը մանրամասներ է պատմում. «Անհայտ պատճառներով տղես էդ մեքենայի մեջ է եղել: Ըստ իմ իմանալու՝ տուն գալու ճանապարհին նստել է մեքենան, որ պետք է 200 մետր իջներ ու գար տուն: Ես իրեն էի սպասում: Չհասած գյուղ՝ ոստիկանների մեքենան նկատում է այդ Ֆորդ մակնիշի ավտոմեքենան, կասկածելով, որ փայտ է բարձած, քշում է հետից: Քշում է, Ֆորդը չի կանգնում, նրանք էլ հետեւից: Ես էդ ժամանակ տանից դուրս էի եկել արդեն: Ֆորդն եկավ մի 100 արագությամբ անցավ, ոստիկաններն էլ հետեւից: Գնացին գյուղի մեջ ֆռռացին, հետ եկան, Ֆորդի վարորդը մի հատ մեքենայի խփեց՝ Նիվայի, դրանից հետո աղբի յաշիկներ կան երկաթից, հետո էդ երկաթներին խփեց, հետո կովեր կային, կովերին խփելով Ֆորդի վարորդը փախավ: Ոստիկաններն էլ էդքան ավարիայից հետո հետապնդում էին»,- պատմում է Վահրամի հայրն ու ասում, որ մի պահ մեքենան կորցնում են տեսադաշտից, իսկ մինչ հասնում են մեքենային, ավտովթարն արդեն տեղի էր ունեցել:
Կարդացեք նաև
Այսօր Վահրամի ընտանիքի անդամները պահանջում էին, որպեսզի իրենց ձերբակալված հարազատներն ազատ արձակվեն. «Մեր ոստիկանները հավաքեցին բոլոր այն մարդկանց, որ եկել էին ինձ օգնության ձեռք մեկնելու, որ փրկեն տղայիս կյանքը: Չէինք կարողանում երեխայիս երկաթների մեջից հանենք: Տեսանք, որ երեխես էլ չկա, ջղայնացանք: Ոստիկաններին ամենքին մի հատ չափալախ տվեցինք, որ բերիք երեխուս գլուխը կերաք: Իսկ իրանք արդարանում էին ու փախան դեպքի վայրից: Սաղին տարան ջարդին, մահվան դուռը հասցրին: Ինձ օգնող մարդիկ ոչ մեկը ո՛չ կարում ա նորմալ քայլի, ո՛չ կարումա նորմալ խոսա»,- ասում է Հերբերտն ու շարունակում. «Եկել ենք մեր հարգարժան դատախազին խնդրենք, որ վերանայի գործը: Մարդիկ ի՞նչ մեղք ունեն: Մեղք ունե՞ն, որ ինձ հարգել են, եկել են, որ երեխուս կարողանանք փրկենք: Ինչ ա մի ոստիկանի չափալախ են տվել, կամ ջղայնությունից ավտոն գցել ենք ձորը: Բա իրանք էն ավտոն գցին ձորը՝ իմ երեխան մեռավ: Մենք իրանց դատարկ ավտոն ենք գցել ձորը, ո՛չ իրանց է մի բան եղել, ո՛չ իրենց երեխային: Իմ երեխան գնաց, էլ չենք կարա հետ բերենք, բայց էդ մարդիկ անմեղ, ինչ ա թե մի ոստիկան են չափալախել…»:
22-ամյա Վահրամը 4-րդ կուրսի ուսանող էր: «Տղաս գյուղում շատ քիչ էր լինում; Ես եմ մամայիս հետ այնտեղ լինում: Կինս՝ 2 երեխուս հետ Վանաձորում են բնակվում, ես էլ շատ մասը գյուղում եմ մնում, անասուն եմ պահում: Երեխաներս երկուսն էլ ուսանող են, որ կարողանամ վարձերը տամ: Տղաս սեպտեմբերին 4-րդ կուրս էր փոխվում, պետական համալսարանի իրավագիտության բաժինն էր սովորում»,-պատմում է որդեկորույս հայրը:
Տաթեւիկ ՂԱԶԱՐՅԱՆ
Հայաստանում 2 կուբ փայտ գողանալու համար մահապատիժ սահմանված չի։ Պետք է ոստիկանների հանդեպ նախաքննություն սկսվի,քանի որ իրենց գործողությունների արդյունքում 2 անմեղ մարդ է զոհվել։