Ես Հայաստանում էի գտնվում ամբողջ հունիս ամսվա ընթացքում։ Վերադարձիս ընկերներիս այն հարցին, թե ինչպես գտա Հայաստանը, համանմանության վրա հիմնվելով պատասխանում եմ` «մարդիկ վերջին պարն են պարում Տիտանիկի վրա»։
Հայաստան հասնելուց առաջ ակնկալում էի, որ մռայլ եւ տխուր մթնոլորտ եմ տեսնելու այնտեղ` հաշվի առնելով մոտ 5000 դեռեւս անթաղ զոհերը, 10 հազար վիրավորները, որոնք պրոթեզների հույսին են եւ Հայաստանի սահմանները ներխուժած ադրբեջանական զորքերի մասին մտահոգիչ լուրերը։ Բայց հակասությունն այնքան շփոթեցնող էր, որ չէի կարողանում որեւէ տրամաբանական բացատրություն տալ տեսածիս։ Մարդիկ կամ դարձել էին չափազանց ճակատագրապաշտ, որ ոչինչ այլեւս չէր սարսափեցնում նրանց, կամ էլ այնքան դիմացկուն էին դարձել, որ դժբախտությունները դիմագրավում էին հույսով եւ խիզախությամբ. երրորդ բացատրությունը այն էր, որ նրանք մի բան գիտեին, որ մենք սփյուռքահայերս չգիտեինք, բայց հնարավոր է նաեւ, որ պատճառը այս բոլորի միաձուլումը լինի։
Հայաստանի քաղաքական մթնոլորտը, հատկապես խորհրդարանի ներսում արտացոլում է այն նույն ջրբաժանը, որ կարող է գոյություն ունենալ քաղաքական ներքին տագնապի եւ երկրի սահմաններից դուրս գտնվող իրականության միջեւ։
Բեւեռականացումը չափազանց խորն է։ Անաչառությունը, անկողմնակալությունը ամբողջովին կորցրել է իր իմաստն ու հարաբերությունը Հայաստանի քաղաքական աշխարհում։ Բեւեռականացումը ցոլանում է նաեւ սփյուռքի վրա, մարդկանց դիրքորոշումներում։ Օրինակ, չես կարող Նիկոլ Փաշինյանին շնորհավորել վարչապետ վերընտրվելու առթիվ եւ ցանկանալ իր թիմին հաջողություն, իսկ հետո քննադատել նրան, եթե նա սխալ քայլ կատարի արտաքին քաղաքականության բնագավառում։ Եթե դու նրան ես պաշտպանում, նրա կողմն ես, կամ նրա հակառակորդի` Ռոբերտ Քոչարյանի համախոհն ես, դու պարտավոր ես հավատալ, որ քո հերոսը անսխալական է։ Քաղաքականությունը, այսպիսով, վերածվել է յուրօրինակ մի կրոնի, որտեղ քո հավատից դուրս գտնվող յուրաքանչյուր անձ համարվում է հեթանոս։
Կարդացեք նաև
Զարմանալ կարելի է, թե ինչպես է այսքան անհամերաշխ, բաժանված մի երկիր կարողանում միասնական լինել եւ գոյատեւել։
Երվանդ ԱԶԱՏՅԱՆ, Դետրոյթ, ԱՄՆ
Անգլ. թարգմ. Հակոբ ԾՈՒԼԻԿՅԱՆԸ (Armenian Mirror-Spectator)
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» թերթի այս համարում