ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ, ԱԺ նախկին փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովը նորընտիր խորհրդարանում մեծամասնություն կազմած քաղաքական ուժի հետ համագործակցության ոչ մի եզր չի տեսնում: «Ես փաստերով եմ խոսում: Երեւի նրանց թվում է, թե ընտրություններում որոշակի քանակությամբ ձայն են հավաքել եւ մոռացվել են պատերազմից առաջ, ընթացքում եւ հետո իրենց գործած հանցագործությունները: Դա այն չէ, որ լվացվեն՝ անցնի, դա վերնաշապիկի վրայի լաքա չէ, որ գցեն լվացքի մեքենայի մեջ ու լաքան անցնի: Նրանք են բերել այս պատերազմը: Իսկ երբ ասում են՝ նրանք են բերել, չի նշանակում, թե Ալիեւը չի ուզել պատերազմ սկսել: Այս իշխանություն կոչվածը իր սխալ, ապիկար քաղաքականության արդյունքում Ադրբեջանի համար պատերազմ սկսելու կանաչ լույս է վառել:
Օրերս խոսում էր Արցախի նախագահ կոչվածը՝ իբր, վիճակը շատ լավ է, ինքն ամեն ինչ շատ լավ է արել, մի հատ էլ ասում է, թե դավաճանություն տեղի չի ունեցել: Ինքը չէր ասե՞լ, որ օդը պաշտպանված է: Բա որ մարդկանց Հ1-ով հավաստիացնում էիք, որ պաշտպանված է ոչ միայն Ստեփանակերտի, այլեւ ամբողջ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օդը, հետո փաստի առաջ կանգնում, որ ոչ միայն պաշտպանված չէ, այլեւ խայտառակ վիճակ է, որ կրակը անձրեւի նման թափվել է մարդկանց գլխին, այդ խաբելը դավաճանություն չի՞:
Մարդկանց թվում է, թե մենք կորցրել ենք մեր հիշողությունը: Մեծ Լոռեցի, մեծ հայ Հրանտ Մաթեւոսյանն ի՞նչ էր ասում: Ասում էր «Մարդու եւ անասունի միջեւ հիշողությունն է դրված»: Փառք Աստծո, մեր հիշողությունը տեղն է:
Պատերազմի ժամանակ, պատերազմից հետո այն հայտնի ձայնագրությունը հիշում ենք չէ՞, որ Արցախի նախագահ կոչվածն ասում էր՝ «10 օր է Երեւանից օգնություն եմ խնդրում»: Բա եթե տասը օր օգնություն ես խնդրում ու օգնություն չկա, ո՞նց ես ասում՝ դավաճանություն չի եղել: Եթե Պուտինն առաջարկում է հոկտեմբերի 19-ին պատերազմը կանգնեցնել ու Շուշին, Աղդամը մնում են հայկական կողմի վերահսկողության ներքո ու սա չի կանգնեցնում՝ շատ լավ իմանալով ռազմաքաղաքական իրավիճակը ու պատերազմը չկանգնեցնելով նոր տարածքային կորուստներ եւ հազարավոր նոր զոհեր է տալիս ու երեխաներին ուղարկում մսաղացի մեջ, դա դավաճանություն չէ՞:
Կարդացեք նաև
Համագործակցե՞լ: Ո՞ւմ հետ: Ինչպե՞ս կարելի է՝ հող ազատագրողը, ազգային պետության ջատագովը համագործակցի հողատու ռեժիմի, Շուշին հանձնողների հետ: Պառլամենտում մեկը հարցնում էր. «մենք Շուշին հանձնե՞լ ենք»: Այո, հանձնել եք, բա ի՞նչ եք արել, որ չեք հանձնել: Քարվաճառն ինչի՞ եք հանձնել: Նոյեմբերի 9-ի դրությամբ Քարվաճառում հայ զինվորն է կանգնած եղել: Ամբողջ Քարվաճառի հատվածը, այդ ստրատեգիական տարածքը ինչի՞ եք հանձնել: Սյունիքի Շուռնուխում, Սոթքում թուրքը եղե՞լ է, որ հանձնել եք: Եվ հիմա, երբ իրենց պատգամավորներից մեկը հայտարարում է, թե դրանք անկլավներ են՝ պետք է տալ, հանձնելը էլ ո՞նց է լինում: Ասում էին՝ Ակնան մեր հայրենիքն է: Բա ձեր հայրենիքը հանձնել եք:
Ես ինքս չեմ տեսնում համագործակցության որեւէ եզր այսօրվա ռեժիմի հետ: Եվ իմ համար առնվազն տարօրինակ է, երբ ապագա համագործակցությունը փորձում են կապել մեր չորս գործընկերների ձերբակալության հետ: Աստված տա, մեր բոլոր գործընկերները, որոնք կալանավորված են, խոսքը Սյունիքի համայնքապետերի մասին է, օր առաջ ազատ արձակվեն: Բայց ես կարող ե՞մ մտածել, որ եթե ազատ են արձակվում, արդեն կարելի՞ է համագործակցել: Ես սա տրամաբանորեն եմ ասում՝ պառլամենտում ելույթները լսելով: Առաջինը պատճառաբանում են, ոչ թե որ մարդը Շուշի է հանձնել, կապիտուլյացիա է ստորագրել: Այսինքն, մոռացե՞լ ենք, որ Շուշի է հանձնվել:
Արցախի 75 % տված իշխանությունը, շուտով երեք ամիս հազար ադրբեջանցի զինվորականի Հայաստանի սահմաններից ներս գտնվելը հանդուրժող իշխանությունը ասում է եկեք համագործակցե՞նք: Հանուն ինչի՞: Համագործակցում են ընդհանուր գաղափարի, ընդհանուր տեսլականի շուրջ: Իմ տեսլականի Հայաստանն ուրիշ է, սրանցը՝ ուրիշ: Իմ տեսլականում Հայաստան պետությունը պետք է ունենա ազգային նկարագիր»,- ասում է Էդուարդ Շարմազանովը:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
