Արցախում փաստորեն բոլոր կոմունալ վճարումներում հօգուտ քաղաքացիների փոխհատուցումներ, զիջումներ են արվել՝ գազ, էլեկտրաէներգիա եւ այլն։
Բայց ահա, ջրի հարցում ոչ մի փոփոխություն։ Ըստ երեւույթին, ջուրը շալակում, բերում, հասցնում են սպառողներին, որի համար պարտադիր 100 տոկոս պիտի վճարել։ Կամ ցանկալի է ջուրը հոսելով անկորուստ գնա ադրբեջանական տարածքներ, նրանց հողամասերը, բոստանները ջրի, քան ծառայի սեփական բնակչությանը։
Ի դեպ, պատերազմի ժամանակ եւ, կարծեմ, մինչեւ տարեվերջ ջուրն անվճար էր։ Ծանոթ-բարեկամներս, որոնք ոչ մի օր չեն հեռացել Արցախից եւ այդ օրերին նույնքան ջուր են օգտագործել, պարզել են, որ այդ ծառայության աճպարարներն այդ ամիսների հաշվով քառակի-հնգակի պակաս թվեր են նկարել` իբր ջրաչափի ցուցումով, եւ այն գումարել այն ամիսներին, որոնց համար նախատեսվում է վճարել։
Պատկերացրեք Ստեփանակերտի բնակչության հաշվով որքա՛ն գումար են կորզել։ Ողորմելի առնետներ։
Կարդացեք նաև
Քիչ առաջ ներկայացրել են ջրավարձի մեր հաշիվը` 23,7 հազար դրամ։
Սովորական բլոկնոտի թղթի վրա են գրել, տվել մեզ։ Փաստորեն մեկ ամսվա կտրվածքով մոտ 4 հազար դրամ է կազմում։ Այն դեպքում, երբ մինչեւ պատերազմը մեկ ամսվա կտրվածքով վճարում էինք 2,5-2,8 հազար դրամ։ Այսինքն, ակնհայտ երեւում է, որ պատերազմի ժամանակ ջրաչափի չվճարվող տվյալները գումարել են հաջորդ ամիսներին…
Վ. ՕՎՅԱՆ
– Արցախի հրապարակագիր Վարդգես Օվյանի հետ հարցազրույցը կարդացեք «Առավոտի» առաջիկա համարում:
«Առավոտ» օրաթերթ
24.07.2021
