Ազգային անվտանգության ծառայությունը (ԱԱԾ) հաղորդագրություն էր տարածել, թե կազմակերպված խմբի անդամները անցել են թշնամու կողմը և վարձատրության դիմաց հանձնել են պետական և ծառայողական գաղտնիք պարունակող տեղեկություններ։
Լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում «Հայաստան» դաշինքի անդամ Գեղամ Նազարյանը անդրադարձավ այս դեպքին՝ նշելով, որ այդ հաղորդագրությունը հարցեր է առաջացնում. «Մի՞թե կամավորական ջոկատի մի հրամանատարը, որքան էլ որ լինի Ադրբեջանի գործակալ, կարող է այդքան մեծ ծավալի տեղեկատվություն ունենալ, հրթիռային կայանների տեղորոշումները իմանալ, ընդ որում դրանք անդադար փոփոխվում էին, ստորաբաժանումների գտնվելու վայրերը։ Արդեն իսկ հարցեր են առաջանում։ Եվ ես մեր ԱԱԾ-ին հորդորում եմ ուշադրություն դարձնել մեկ այլ հանգամանքի վրա՝ ովքե՞ր էին գտնվում հրամանատարական կետում, այսպես ասած, բունկերում, և ինչո՞ւ մինչև հիմա Աննա Հակոբյանի, Արարատ Միրզոյանի, Քյարամյանի (Արգիշտի Քյարամյանի, խմբ.) հեռախոսները չեն ստուգվել, ելքային, մուտքային զանգերը չեն ստուգվել, չեն ստուգվել նամակները։ Մի՞գուցե հենց այդ զանգերով, նամակներով թշնամուն հաղորդվել է մեր հրթիռային կայանների տեղերը, հակաօդային պաշտպանության համակարգերը որտեղ են գտնվում, մեր ստորաբաժանումները ինչ մտադրություններ են ունեցել։ Եվ ինչո՞ւ մինչև հիմա չի հարցաքննվել հենց այս գերագույն գլխավոր պարտության խորհրդանիշը, որը հոկտեմբերի 6-ին, այսպես ասած, Լելե Թեփեի օպերացիայի իրականացման օրը արտասահմանյան հեռուստաալիքներից մեկին հարցազրույց է տալիս և մանրամասնորեն ներկայացնում, թե այս պահին ինչ գործողություններ է իրականացնում մեր բանակը, որտեղ և ինչ խնդիր են ուզում լուծել։ Չէ՞ որ սա ուղիղ հայտարարություն է, ուղիղ հուշում է ադրբեջանական կողմին, թե ինչ է անում և ինչ մտադրություն ունի անելու մեր բանակը»։
Գեղամ Նազարյանը հավելեց. «Իսկ ո՞վ կոչ արեց կամավորական ջոկատներ կազմել և մասնակցել պատերազմին։ Ո՞վ հրամայեց 30 տարվա մեր ուժեղ, հզոր բանակի լրահամալրումը երրորդ օրը կանգնեցնել և կամավորական ջոկատներ ստեղծել, ընտրել հրամանատարներ և սաղավարտները վերցնելով նետվել մարտադաշտ։ ԱԱԾ-ին եմ դիմում իսկ գուցե այս ամեն ինչը արվել էր, որ գործակալները թափանցեին մարտադաշտ և անեին այն հրեշային գործողությունները, որ արվեց մեր բանակի նկատմամբ, որի հետևանքով զոհվեցին հազարավոր տղաներ։ Սա կարծում եմ՝ կարևոր փաստ է, որ ԱԱԾ-ն պետք է ուսումնասիրի և ոչ թե ինչ-որ մի կամավորական ջոկատի հրամանատարին վերագրվի այն, որը նա, կարծում եմ, ֆիզիկապես չէր կարող անել գտնվելով Հադրութում թշնամուն տեղեկացնել, թե Հայաստանում հակաօդային պաշտպանության դիրքերը կամ հրթիռները որտեղ են գտնվում»։
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ