Երեք ոչ լրիվ տարվա մեջ ոչ մի քաղաքական ելույթ չլսեցինք՝ ո՛չ վարչապետի, ո՛չ ԱԺ նախագահի, ո՛չ պատգամավորների, ո՛չ էլ նախարարների շուրթերից։ Շշպռոցի, բացահայտումներ, հին ու նոր մեղադրանքներ, սուր խոսքեր, հեգնանք ու հանդիմանություններ՝ ինչքան ասես, բայց ոչ մի քաղաքական վերլուծություն, ոչ մի կոնցեպտուալ ելույթ, ապագային միտված ոչ մի խոսք չի հնչել երկիրը ղեկավարողների, ազգն առաջնորդելու հավակնություն ունեցողների կողմից։ Նրանց բոլոր քայլերն այսրոպեական լուծումների, վերեւից (գուցե` դրսից) հրահանգված գործողությունների շարան են, որտեղ ոչ մի ծրագիր չկա։ Պե՞տք է՝ կասեն մեր փրկությունը պատերազմելու մեջ է, պե՞տք չէ՝ խաղաղություն կքարոզեն։ Իրենց շահերից բխո՞ւմ է ռեյտինգային ընտրակարգը՝ կթողնեն, հակասո՞ւմ է՝ կհայտարարեն, որ դրանից պետք է օր առաջ ազատվել։ Այսօր ռուսամետ են եւ Ռուսաստանի գովքն են անում՝ սազը ձեռքներն առած, վաղը կորոշեն, որ Արեւմուտք գնալու ժամանա՞կն է՝ վայրկյան անգամ չեն հապաղի։
Երեք տարի շարունակ այս իշխանությունն ամեն օր ապացուցում է, որ ինքը սկզբունքներ չի դավանում, «իզմ»-եր չունի, բարեկամներ ու թշնամիներ՝ նույնպես։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում:
