Հայաստանի որոշ գետերի ակունքներն անցնում են այսօրվա ադրբեջանական տարածքներով եւ այդ ամենը ստեղծում է ռիսկային գոտի: Այսօր այսպիսի մտահոգություն հայտնեց ՀՀ ԳԱԱ Կենդանաբանության եւ հիդրոէկոլոգիայի գիտական կենտրոնի տնօրեն, կենսաբանական գիտ. դոկտոր, պրոֆեսոր Բարդուխ Գաբրիելյանը: Նրա կարծիքով, այդ ռիսկը պահանջում է, որ այդ տեղերում խիստ հսկողություն սահմանվի եւ մշտադիտարկում իրականացվի: Ներկայումս վտանգը Արփա գետից է եւ Ադրբեջանից եկող ու Վարդենիսով անցնող Մասրիկ գետի որոշ վտակներից:
«Պետք է կատարվի ֆիզիկա-քիմիական, հիդրոկենսաբանական եւ թունաբանական մշտադիտարկում: Եվ վտանգի դեպքում կարելի է փակել Սեւան-Արփա ջրատարը եւ դրանով փրկել Սեւանը: Լավ է, որ Արփան միանգամից չի լցվում Սեւան, նախ՝ լցվում է Կեչուտի ջրամբար, որն այս դեպքում փաստորեն հանդիսանում է բուֆերային գոտի»,-այսօր «Տեսակետ» ակումբում հրավիրած ասուլիսում ասաց Բարդուխ Գաբրիելյանը:
Ըստ նրա, ներկա պարագայում ինչ-որ մշտադիտարկում կատարվում է, բայց դա բավարար չէ. «Եթե ներկայումս կատարվում է քիմիական մշտադիտարկում դա բավարար չէ, պետք է կենսաբանական, որպեսզի ցույց տա երկարատեւ արդյունքները»:
Խոսելով Սեւանա լճի խնդիրներից, Բարդուխ Գաբրիելյան ասաց, որ ինչպես նախկինում, այնպես էլ այսօր կառավարությունը չունի տեսլական՝ ի վերջո ի՞նչ որակի ջուր ենք ուզում Սեւանից. «Ուզում ենք, որ Սեւանը լինի խմելո՞ւ ջրի աղբյուր, ձկնարդյունաբերությա՞ն որակի ջրամբար, թե՞ լինի ոռոգման համար: Քանի դեռ մեր պետությունը չի որոշել Սեւանի ջրի որակը, մենք չենք կարող հստակ կատարել այն գործողությունները, որոնք նախատեսված են: Այդ ամենից կախված է Սեւանի ռազմավարությունը»:
Կարդացեք նաև
Լուսինե ԲՈՒԴԱՂՅԱՆ
