«Հանրային կապերի և տեղեկատվության կենտրոն» ՊՈԱԿ-ի աշխատակից Ռաֆայել Աֆրիկյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
1.Դանիել Իոաննիսյանը մուտք է գործել պետական պահպանության ներքո գտնվող, հաստատություն/ պետական հիմնարկ։
2.մտել իմ աշխատասենյակ ու դուրս հրավիրել
3.դրսում սպասում էին ևս 3-4 հոգի,
Կարդացեք նաև
4.Կատարվածի մասին իմանալով մի քանի գործընկերներ ևս մոտեցել են,
5.Խոսակցության ընթացքում Դանիելը հայհոյել է` ծեծկռտուք հրահրելով,
6.Այնուհետև հետ քաշվելով՝ չի մասնակցել կռվին, արդյունքում տուժել են նրա ընկերները
7.Տղաները, որոնք եղել են Դանիելի հետ, երեկ ուշ երեկոյան կապի են դուրս եկել և հանդիպել ենք։ Հանդիպման ժամանակ պարզվեց, որ Դանիելը խաբել է իրենց և չի ներկայացրել ամբողջական խնդիրը։ Նրանց ասածների այլ ասպեկտների մասին պարզապես կլռեմ։
8.Նրանց հետ կապված բոլոր խնդիրները հարթված են։
Հիմա առաջիկա անելիքների մասին։
Ինչպես շատերին հայտնի է ժամանակին ես աշխատել եմ Դանիելի հետ նույն կառույցում, սակայն ինչ-որ պահից զգացել եմ, որ ունեմ իր հետ այնպիսի գաղափարական հակադրություններ, որոնք անհնարին են դարձնում վերջինիս հետ ոչ միայն աշխատանքը, այլև որևէ տեսակի շփումը։
Շատերը Դանիելին անվանում են իրավապաշտպան, NGO-շնիկ, մինչդեռ իմ համոզմամբ նա պարզապես լոբբիստ-քարոզիչ է։
Հայաստանում նրա առաքելությունը կայանում է հակառուսական քարոզչություն իրականացնելու մեջ։
Դրա վերաբերյալ պարբերաբար կներկայացնեմ հետաքրքիր դրվագներ»։
«Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» ՀԿ-ի ծրագրերի համակարգող Դանիել Իոաննիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
«Պատերազմի ժամանակ, «Իրազեկ քաղաքացիների միավորման»՝ գերազանցապես «սորոսի» փողերով աշխատող Fip.am «Փաստերի ստուգման հարթակը» կատարել է՝
– Ալիևի և Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության ստերը բացահայտող 25 հետաքննություն:
– Ադրբեջանի և իր դաշնակիցների իրական ցանկությունները և ռազմական հանցագործությունները միջազգային հանրության համար բացահայտող 17 հետաքննություն:
Բացի այդ, «Իրազեկ քաղաքացիների միավորման» թիմի անդամները, այլ լրագրողների, Հադրութի քաղաքապետի, Մարտունիի փոխքաղաքապետի և այլ անձանց հետ, վտանգելով սեփական կյանքը (հաճախ՝ չափազանց շատ վտանգելով) մի շարք փաստեր են հավաքել Ադրբեջանի կողմից քաղաքացիական անձանց, լրագրողների ու մշակութային կոթողների կանխամտածված թիրախավորման և արգելված զինատեսակների կիրառման մասին: Այդ նյութերը տեղ են գտել Human Rights Watch-ի և այլ հեղինակավոր զեկույցներում ու այժմ էլ, հիմք են դեռ պատրաստման փուլում գտնվող զեկույցների համար:
Եվ ես այժմ չեմ հիշատակում այն, ինչ թիմից շատերն արել են անձամբ, որպես քաղաքացի՝ բանակի թիկունքի ապահովման համար (զրահաբաճկոններ, սաղավարտներ, էլ մանր-մունրը չասեմ):
Իսկ դո՞ւ ինչ ես արել «դավաճան» կոչվելու համար»:
