«Ալիք Մեդիա». «Իսկանդերի» հետ կապված սկանդալին, դրան հաջորդած պաշտոնանկությանը, ապա եւ՝ Փաշինյանին սխալ զեկուցելու մասին բացատրություններին պիտի որ հաջորդեր Փաշինյանի ներողությունը եւ Տիրան Խաչատրյանին իր պաշտոնին վերականգնելը։
Տրամաբանությունը դա է հուշում. եթե ընդունում եք, որ «սխալ են զեկուցել», նշանակում է՝ ընդունում եք, որ սխալ կամ անհեթեթ բան եք ասել։ Եթե սա ընդունում եք, ուրեմն պիտի ընդունեք, որ Տիրան Խաչատրյանն էլ միանգամայն հիմնավոր է քրքջացել այդ անհեթեթության վրա, հետեւաբար՝ նրան ազատելը ձեզ զեկուցված սխալի անուղղակի հետեւանքն է։ Նորմալ ղեկավարը կպատժեր իրեն սխալ զեկուցողին, ներողություն կխնդրեր եւ իր պաշտոնում կվերականգներ Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալին։
Վերջին պարբերությունում ստուգիչ արտահայտությունը «նորմալ ղեկավար»-ն է։ Իսկ թե ինչ է կատարվում Հայաստանում Փաշինյանի կառավարման տարիների ընթացքում կադրային քաղաքականության ոլորտում, բոլորիս աչքի առաջ է (կարծես), բայց եւ գաղտնիության մշուշով է պատված։
Ժողովուրդը, որի անունից անընդհատ խոսում եւ որի իբր ներկայացուցիչը լինելն է անընդհատ շեշտում Փաշինյանը, տեղյակ չի լինում, թե ինչու է այս կամ այն բարձրաստիճան պաշտոնյան ազատվում, հետո նշանակվում, հետո նորից ազատվում եւ այլն։ Որովհետեւ ամեն ինչ կատարվում է հախուռն՝ Փաշինյանի հերթական, մեղմ ասեմ, մտասեւեռված բռնկման պահին ընդունված միանձնյա որոշմամբ. «Ո՞նց թե դու ծիծաղես իմ ասածի վրա… Դե, ծիծաղը դու հիմի տես»։
Կարդացեք նաև
Հ. Գ. – Փոխանցեք «Իմքայլական» պատգամավորներին, հատկապես կարկառուն օրենսդիրներ Ալեն Սիմոնյանին եւ Վահագն Հովակիմյանին, թող Սահմանադրական օրենքի նախագիծ մշակեն «Սիրելի Վարչապետի ասածների վրա քրքջալուն ներկայացվող պահանջների մասին»։ Թե չէ երես առան էդ պաշտոնյաները, «ով երբ ուզում քրքջում է, ով չի ուզում՝ չի քրքջում…»։
Մեսրոպ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում
