Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունը 10-19 տարեկանը սահմանում է որպես դեռահասության շրջան: Ամբողջ աշխարհում ապրում է մոտ 1 մլրդ դեռահաս, որոնց 70%-ը՝ զարգացող երկրներում: Մոտ 16 միլիոն դեռահաս աղջիկ տարեկան ամբողջ աշխարհում ունենում է վաղ հղիություն: Դեռահասների շրջանում բավական բարձր է ՄԻԱՎ վարակի մակարդակը: Ամեն 4-րդ դեռահաս ամբողջ աշխարհում ունենում է վաղ սեռական հարաբերություններ:
Համաձայն ոլորտի մի շարք գիտնականների՝ այսօր աշխարհում դեռահասների վերարտադրողական առողջության վատթարացում է նկատվում: Միայն վերջին տարիներին ամբողջ աշխարհում դեռահասների առողջական վիճակի ցուցանիշները նվազել են շուրջ 3.5 անգամ: Դեռահասները հակված են դրսևորելու ռիսկային սեռական վարք, որը կարող է հանգեցնել առողջական լուրջ խնդիրների՝ ներառյալ վաղաժամ հղիության, հղիության արհեստական ընդհատումների և սեռավարակների:
Մասնագետների մեծամասնությունը համակարծիք է՝ ծնողներն ունեն դեռահասի ռիսկային սեռական վարքը նվազեցնելու և վերջինիս առողջ սեռական զարգացումը խթանելու մեծ ներուժ:
Aravot.am-ը «Ֆեմինի» նախագծի շրջանակներում անդրադառնում է այս հարցին, քանի որ Հայաստանում ևս վերջին տարիներին բուռն քննարկումներ են ընթանում այս թեմայով: Նաև տարբեր կարծիքներ են հնչում այն մասին՝ արդյոք պե՞տք է առանձին առարկա հատկացնել սեռական դաստիարակությանը, թե՝ ոչ:
Կարդացեք նաև
Այս հարցում հաջողության հասնելու համար առաջին հերթին կարևոր է ծնող-երեխա հարաբերություններում փոխվստահությունը:
Մետրոպոլիտան համալսարանի պրոֆեսոր Ջոյ Վոլկերը և Սիդնեյի համալսարանի պրոֆեսոր Յան Միլտոնն ուսումնասիրություն են կատարել, թե ինչ դեր ունեն ուսուցիչներն ու ծնողները երեխաների սեռական դաստիարակության հարցում: Նրանց ուսումնասիրությունները պարզել են, որ տարբեր երկրներում տաբուներ կան այն հարցում, թե արդյոք ծնողը պե՞տք է երեխայի հետ զրուցի սեռական կյանքի մասին: Ըստ ուսումնասիրողների՝ կան միֆեր, որոնք թույլ չեն տալիս ձերբազատվել այս բարդույթներից:
Օրինակ՝ միֆերից մեկն էլ այն է, որ եթե երեխայի հետ ծնողը խոսի սեռական թեմաներով, ապա դա խթան կդառնա նրա՝ սեռական վաղաժամ ակտիվության: Կարևորելով նաև դպրոցներում այս թեմայով հատուկ դասընթացի առկայությունը, ուսումնասիրողները, հղում կատարելով ուսուցիչների մեծամասնության կարծիքին, եկել են այն եզրահանգման, որ առանց ծնողների մասնակցության այս հարցում հաջողության հասնել հնարավոր չէ: Նաև աշխարհի շատ դպրոցներում ծնողները ներգրավված են այս դասընթացի և քաղաքականության մշակման աշխատանքներում:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
