Օրերս կառավարությունը հաստատեց հանրակրթության նոր պետական չափորոշիչը։ Կրթության փորձագետ Սերոբ Խաչատրյանն ասում է՝ մասնագիտական աշխարհում արդեն դադարել են կրթական պրոցեսները գնահատել զուտ միայն փաստաթղթով։
«Ցանկացած գաղափար, ցանկացած փաստաթուղթ կարող է շատ լավ, բայց միևնույն ժամանակ շատ վատ հետևանքների բերել։ Դրա համար մեծամասամբ շատ բան կախված է նրանից, թե ինչպես կիրականացվի այս չափորոշիչը։ Այս փուլում կարող ենք խոսել այն ռիսկերի մասին, որոնք այս փաստաթղթում կան և դրա ոչ պատշաճ իրականացման դեպքում կարող են բերել վատ հետևանքների։ Դրանցից մեկը հետևյալն է։ Նախարարությունն առաջարկում է նոր՝ կարողունակությունների վրա հիմնվող մոտեցում, որի պարագայում ենթադրվում է՝ ուսուցումը պետք է դառնա շատ կոնկրետ, գործնական: Երեխաներին չպետք է շատ բան սովորեցնել, միևնույն ժամանակ նրանք պետք է կարողանան իրենց ստացած գիտելիքներով կոնկրետ ոլորտում հասնել վարպետության, այսինքն՝ լինեն կարողունակ։ Այս փոփոխությանը պետք է նախապատրաստել նախ ուսուցիչներին։
Վերցնենք գնահատման համակարգի փոփոխությունը։ Մի կողմից՝ լավ է այն, ինչ առաջարկվում է։ Թվանշանը լարվածություն է ստեղծում ուսումնական պրոցեսում, երեխաներն իրար հետ մրցակցում են թվանշանի համար և այլն։ Բայց հիմա հարց. եթե հանենք թվանշանը, ու կրթության որակը չլավանա, ապա այս փոփոխության պատճառով կրթության համակարգի վիճակն ավելի կվատանա: Ինչո՞ւ: Որոշ երեխաներ սովորում են, որովհետև թվանշան կա, հիմա եթե թվանշան չկա, իրենք կարող են ասել՝ էլ ինչո՞ւ ենք սովորում, դասերն անհետաքրքիր են, թվանշան էլ չկա։ Նախարարությունը պետք է մտածի՝ մինչև հինգերորդ դասարանի երկրորդ կիսամյակ ի՞նչ է անելու, որպեսզի թվանշանին փոխարինող կրթության լավ որակ ապահովի։
Բարեփոխումների պրոցեսում մի հայտնի կանոն կա. երբ ինչ-որ մի բան հանում ես, տեղը պետք է այլ բան դնես, որովհետև եթե չդրեցիր, այդ դատարկությունն ավելի վատ է։ Կամ երբ ուզում ես ինչ-որ բան քանդել, օրինակ՝ թվանշանը, խորը մտածիր՝ ինչո՞ւ են մարդիկ թվանշանով գնահատումը կիրառում, հնարավոր է, երբ այն հանենք, չկարողանանք դրա տեղն այլընտրանք առաջարկել»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Խաչատրյանը։ Ընդգծում է՝ եթե բովանդակային լուրջ փոփոխություններ չլինեն, խնդիրներ են առաջանալու։
Կարդացեք նաև
Լուսինե ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում։