Տնտեսագետ Կառլեն Խաչատրյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Երկիրը տնտեսական կոլապսի մեջ է, համավարակով և պատերազմով պայմանավորված բնակչության սոցիալական խնդիրներն էլ ավելի են սրվել։ Բիզնեսն ու հասարակությունը, բազմաթիվ անորոշություններով պայմանավորված, բացասական սպասումներ են ձևավորել, ինչն էլ ավելի է խորացնում տնտեսական ճգնաժամը։
Իսկ ի՞նչ է անում Կառավարությունը։ ՈՉԻՆՉ։ Բառացիորեն ՈՉԻՆՉ։
Գաղտնիք չէ, որ երկրի ամենակարևոր տնտեսական փաստաթուղթը բյուջեն է։ 2021 թվականի բյուջեն գրեթե ոչնչով չի տարբերվում 2020 թվականի բյուջեից։ Նույն կառուցվածքը, գրեթե նույն թվերը։ Համեմատելով 2021 թվականի պետական բյուջեի ցուցանիշները նախորդ տարվա բյուջեի հետ՝ ծախսային հոդվածներում էական փոփոխություններ չենք տեսնում։
Ամենամեծ տարբերություններն են․ մոտ 27 մլրդ դրամով ավելացվել է պետական պարտքի կառավարման ծախսը՝ պայմանավորված պարտքի բեռի մեծացմամբ, ավելի քան 17 մլրդ դրամով կրճատվել են ճանապարհային ցանցի բարելավմանն ուղղվող միջոցները, 5,8 մլրդ դրամով նվազել են ներդրումների և արտահանման խթանման ծրագրերի միջոցները (թեև անընդհատ թմբկահարվում է արտահանման խրախուսման և ներդրումների ներգրավման անհրաժեշտության մասին), շուրջ 8,1 մլրդ դրամով նվազել են ջրամատակարարման, ջրահեռացման և էլեկտրաէներգետիկ համակարգի զարգացման ծրագրերին ուղղվող միջոցները, մոտ 6 մլրդ դրամով էլ նվազել են դպրոցների սեյսմիկ անվտանգության մակարդակի բարձրացման հետ կապված ծախսերը։
Կարդացեք նաև
Փոխարենը շուրջ 17 մլրդ դրամով ավելացվել են ոստիկանությանը ուղղվող միջոցները, ավելի քանի 9 մլրդ դրամով ավելացվել է վարչապետի ապարատի ծախսը, 3,8 մլրդ դրամով ավելացել են հարկային և մաքսային մարմիններին ուղղվող գումարները, իսկ կապիտուլացված երկրի պաշտպանությանն ուղղվող ծախսերն ավելացել են ընդամենը 3,4 մլրդ դրամով։ Բնականաբար, պարգևավճարային միջոցները, որպես անձեռնամխելի ֆոնդ, էական փոփոխության չեն ենթարկվել։
Արտացոլո՞ւմ է արդյոք 2021 թվականի պետական բյուջեն այն իրողությունները, որոնք առկա են տնտեսությունում։ Արդյոք սա տնտեսական ճգնաժամը հաղթահարելու բյուջե՞ է։ Այս բյուջեով ի զորու լինելո՞ւ ենք դիմակայել օրեցօր ահագնացող տնտեսական աղետին։ Կարծում եմ պատասխանն ակնհայտ է։ Միանշանակ՝ ՈՉ։ Իշխող քաղաքական թիմն ունի՞ բավարար ներուժ իրավիճակը փոխելու և տնտեսության մեջ բեկում մտցնելու համար։ Ակնհայտ է, որ ո’չ ցանկություն ունի դա անելու, ո’չ էլ ներուժ։
