Ermenihaber. Թուրքիայում սուլթանության ու խալիֆայության վերացումից հետո, 1924թ․ օսմանյան սուլթանական գերդաստանի բոլոր անդամները աքսորվեցին երկրից։ Աքսորվածների թվում էին նաև պատմության մեջ «կարմիր (արյունարբու) սուլթան» անունով հայտնի Օսմանյան սուլթան Աբդուլ Համիդ 2-րդի (1876-1909թթ․) ընտանիքի անդամները։
Աբդուլ Համիդի ավագ որդին՝ Մեհմեթ Սելիմ էֆենդին Օսմանյան Թուրքիա վերադառնալու մտադրությամբ բնակություն է հաստատում Սիրիայի Հալեպ քաղաքում։ Սակայն Անկարայի կառավարությունը բողոքի նոտա հղելով Ֆրանսիային, որն այդ ժամանակ վերահսկողություն ուներ Սիրիայում, պահանջում է Սելիմ էֆենդիին վտարել այդ երկրից։
«Türkiye Gazetesi» թերթի թղթակից Էքրեմ Բուղրա Էքինջին, իր սյունակում անդրադարձ է արել Աբդուլ Համիդի ընտանիքի հետագա ճակատագրին, ներկայացնելով նաև սուլթանի ավագ որդու կյանքի մայրամուտին օգնության ձեռք մեկնած հայ մարդու դրվագը, որը բախտորոշիչ դեր է ունենում նրա համար։
Եվ այդպես, Սիրիայից Բեյրութ տեղափոխվելուց հետո սուլթանի որդին մեծ զրկանքներ է կրում՝ նույնիսկ չկարողանալով վճարել տան վարձը։
Կարդացեք նաև
Տան սեփականատերը լինելով հայ, մինչև նրա կյանքի վերջ՝ 1937թ․ չի վերցնում տան վարձի գումարը։
Լրագրողը, սակայն չի մանրամասնում բեյրութաբնակ հայի անունը։
Նշենք, որ նույնիսկ ըստ թուրք պատմաբանների, Սելիմ էֆենդիի հոր՝ Աբդուլ Համիդ 2-րդի օրոք Օսմանյան Թուրքիայում կոտորվել է շուրջ 300 հազար հայ։