Այս պատերազմը խլեց նաև երիտասարդ բանաստեղծ, մանկավարժ Հայասեր Հովսեփյանի կյանքը։ Հայասերը ծնունդով Արցախի Խնուշինակ գյուղից էր, Արցախի գրողների միության անդամ։
Ստորև ներկայացնում ենք Հայասեր Հովսեփյանի ստեղծագործությունը։
«Իմ հոգին արարչությունն է Աստծո,
որ երկինք պիտի տանեն անկումիս սպասող հրեշտակները ստրկամիտ:
Կարդացեք նաև
Բայց ես մարմին ունեմ ըմբոստ,
որ տվել եմ խրամատներիդ արնածարավ,
և ծածկում եմ,
ահա,
քո մարմինը փխրուն
մարմնով իմ պողպատե,
բեկելով սլացքը դեպի քեզ սուրացող մահաբեր գնդակների:
Ես կառչել եմ այս հողին իմ գոյությամբ,
ինչպես ծառն՝ իր արմատներով,
ինչպես քարն՝ իր ծանրությամբ,
և համբուրում եմ նրա մեջ
այն արյունը,
որ այս երկրի փրկության համար
թափվում է հայ զինվորի սրտից»:
Նրա հարազատ կրթօջախի կամարների ներքո են հավաքվել ընկերները, ուսուցիչներն ու դպրոցի աշակերտները։
Կայացավ գրական ցերեկույթ նվիրված Հայասեր Հովսեփյանի և նրա համագյուղացիներ Գուրգեն Շաքարյանի, Էդգար Դոլուխանյանի, Գրիգոր Գրիգորյանի սուրբ հիշատակին։
Բանաստեղծուհի Սոնա Համբարձումը մեր զրույցում ասաց, որ ծանր է համակերպվել ներկա իրողության հետ, և չնայած դրան պետք է վերագտնենք, արժևորենք այն, ինչը իսկապես կարևոր է, որովհետև հայի գենը ապրելու և պայքարելու ուժ ունի։
Ելույթներ ունեցան Հայասերի գրչընկերներ Տաթև Սողոմոնյանը, Նանար Պողոսյանը, Սերգեյ Սաֆարյանը։
Սոնա Համբարձումը Հայասերի մորն է հանձնել Գրանիշ գրական համայնքի տարվա հատուկ մրցանակը։
Գրական ցերեկույթի վերջում ինչպես դպրոցին, այնպես էլ աշակերտներին նվերներ են հանձնել, որի նախաձեռնողը Սոնա Համբարձումն էր, իսկ հովանավորները՝ Գևորգ Մարկոսյանը, «Միացեք հայեր» կազմակերպությունն ու Անգելինա Առուստամյանը։
Վովա ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ
