Սուրբ Աթոռում և Մալթայի Ինքնիշխան ռազմական ուխտում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը ֆեյսբուքյան իր էջում, մասնավորապես, գրել է. «Բոլոր նրանց, ովքեր իրենց և ինձ հիմարի տեղ դրած ասում են. «Բա որ գիտեիք, որ Արարատը գործակալ է, ինչո՞ւ շուտ չասեցիք, որ այս օրին չհասնեինք»։ Այս կամ նման հարցեր դեմքի լուրջ արտահայտությամբ ուղղում են քաղաքական բարիկադների տարբեր կողմերից, նույնիսկ բարիկադների վրա կանգնածները։
Բազմաթիվների խնդրանքով պատասխանում եմ՝ հիմա եմ իմացել, հիմա եմ ասում։ Բայց ձեր ձեռքն ո՞վ է բռնել, որ հիմա անեք այն, ինչ պետք է անեիք այն ժամանակ, որ այս օրը չընկնեիք։
Եվ վերջում՝ ի գիտություն բոլոր նրանց, ովքեր ասում են, որ ես, ասելով, որ չկա քաղաքականություն, պառակտում եմ ընդդիմադիր դաշտը։ «Ռեքվիեմ 8»-ից 48 ժամ անց Ազգային ժողովում, որը քաղաքական դաշտի քվինտ-էսենցիան է (որովհետև խորհրդարանական երկիր ենք՝ համենայն դեպս, ըստ բռնաբարված Սահմանադրության), հանդիպեցին իշխանական մեկ և ընդդիմադիր երկու քաղաքական ուժեր՝ Արարատ Միրզոյանի սեղանապետությամբ։ Եվ ի՞նչ էին քննարկում նրանք հետպատերազմյան քաոսի մեջ գտնվող երկրում ճիշտ է՝ Հողային օրենսգիրքը։
Ավելին, քառօրյայի օրակարգում ներառված 60 հարցերից ոչ մեկը կապ չուներ պատերազմի ու հետպատերազմյան այս վակխանալիայի հետ։ Բայց դա էլ կարևոր չէ։ Ցանկացած օրինագծի քննարկում կարելի էր ընդհատել և հարցնել նիստը նախագահող Արարատ «Օմեգա» Միրզոյանից. «Մեծարգո պարոն ԱԺ նախագահ (այսպես եք չէ՞ սիրում դիմել), Դուք գործակա՞լ եք»։
Կարդացեք նաև
Այդպես կվարվեին ցանկացած երկրում։ Ընդ որում, այդ հարցը կուղղեին և՛ անկախ պատգամավորները, և՛ ընդդիմադիրները, և՛ իշխանական ֆրակցիայի անդամները։ Բայց, իհարկե, առաջին հերթին ընդդիմադիրները։ Ուղղեք ինձ, եթե սխալ եմ, ես եմ բա՞ց թողել ինչ-որ բան, թե՞ այդպիսի հարց իրոք չի հնչել։
Հետևաբար` կարևոր չէ, թե երբ եք իմացել, որովհետև մեկ է ոչինչ չեք անելու։ Եթե նույնիսկ Թուրքիան պաշտոնապես հաստատի Արարատի գործակալ լինելը, միևնույն է, ոչինչ չեք անելու։
Չեք անելու, որովհետև… ժամանակը ցույց կտա` ինչու չեք անում։ Իսկ հիմա` անպայման շարունակեք քննարկել մեքենաների տեխզննման կտրոնը դիմապակուն չփակցնելու՝ խիստ հրատապ օրենսդրական նախաձեռնությունը։ Որովհետև դիմապակիները պետք է մաքուր պահել։ Մեզ տեսադաշտ է պետք։ Նայելու Արարատին։ Լեռանն, անշուշտ»։
