Ադրբեջանն ու Թուրքիան ռազմական հաղթանակի էյֆորիայից հետո կանգնում են նոր իրավիճակի արդեն առարկայական խնդիրների առաջ, դնելով իրենց հերթին նոր խնդիրներ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության չեղարկում: Սա, իհարկե, հեշտ իրականանալիք գործ չէ, բայց որպես սկիզբ, ըստ ամենայնի, դրվում է Հայաստանի ներգրավվածությունը չեղարկելու նպատակը: Այդ հանգամանքի առաջին, այսպես ասած, ահազանգը Հայաստանի արտգործնախարարի Արցախ այցին Ալիևի մակարդակով անդրադառնալն ու սպառնալն էր: Մյուս կողմից, սակայն, Հայաստանի ներգրավվածությունը Ռուսաստանի համար ունի կարևոր նշանակություն, որովհետև մեն-մենակ մնալով Անկարա-Բաքու տանդեմի դեմ այդ հարցում, Մոսկվան չի ունենալու դիմադրունակության կենսունակ հնարավորություն: Եթե Արցախից, այսպես ասած, դուրս են բերվում հայկական պետականության իրավունքները, իրավա-քաղաքական կարգավիճակը, ապա Ռուսաստանի խաղաղապահների դուրսբերման խնդիրը Անկարա-Բաքու տանդեմի համար կդառնա ժամանակի հարց: Ըստ այդմ, Հայաստանի պետական գերատեսչությունների և Արցախում ռուսական խաղաղապահ առաքելության տարբեր սեգմենտների միջև պարբերական պաշտոնական շփումները ունեն ոչ միայն գերատեսչական-աշխատանքային, այլ նաև քաղաքական, ռազմա-քաղաքական էական նշանակություն:
Արամ ԱՄԱՏՈւՆԻ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ժամանակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
