Հունվարի 5-ին մեր Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան և Աստվածհայտնության տոնի առիթով, հանդիսապետությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, Սուրբ Գայանե վանքում մատուցվեց Ճրագալույցի Սուրբ Պատարագ, որին մասնակցում էին Մայր Աթոռի միաբանները, Մայր Աթոռի բարերարներ և ուխտավոր բազում հայորդիներ։
Պատարագիչն էր Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Վարչատնտեսական բաժնի տնօրեն Գերաշնորհ Տ. Մուշեղ եպիսկոպոս Բաբայանը: Մինչ սրբազան պատարագը կատարվեց Երեկոյան ժամերգություն, ընթերցվեցին սուրբգրային տարբեր հատվածներ, այնուհետև Մայր Աթոռի չորս միաբան սարկավագներ ընթերցեցին Դանիելի մարգարեությունը:
Ս. Պատարագի ընթացքում Մուշեղ Սրբազանն իր քարոզում անդրադարձ կատարեց Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան խորհրդին՝ նշելով, որ ամենքը կրկին իրենց քայլերն ուղղել են եկեղեցիներ՝ զորանալու և խաղաղվելու փափագով, որ բոլորը 2021 նոր թվականի առաջին օրերին մեկտեղվել են աղոթքով միանալու և ապրող, կենդանի ու զինվորյալ Եկեղեցի լինելու կենսունակությունը պատարագյալ Հիսուսով սնելու։
«Խաղաղությունն է միացնում մեզ։ Խաղաղության փնտրտուքով է ազգը հայոց փարվել Քրիստոսին, ընդունել Նրա իշխանությունը և ապավինել Նրա անսահման խաղաղությանը։ Խաղաղաբեր այդ հզոր Իշխանի շուրջն ենք համախմբվել միշտ՝ զորանալու Նրանով և հույսով լցվելու։ Եւ այս պահին, սիրելի հավատացյալներ, այդ հզոր Իշխանի ծննդյան ավետիսն է, որ հրեշտակների կողմից փողահարվում է ի լուր աշխարհի. «Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցավ, Ձեզ եւ մեզ մեծ աւետիս»։
Սուրբ Ծննդյան և Աստվածհայտնության այս օրը Հայաստանի, Արցախի և աշխարհասփյուռ մեր եկեղեցիներում համախումբ աղոթք ենք բարձրացնում առ Աստված և ուրախությամբ փառաբանում Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի հրաշալի ծնունդը: Այո՛, հրաշալի, որովհետև ամեն նոր ծնունդ բարի է և հրաշալի:
Սիրելիներ, արդեն ամիսներ է, ինչ մեր ազգը չի ուրախանում, երբ մեր ազգի գրեթե յուրաքանչյուր զավակի դեմքին ուրախությունը կիսատ է, ժպիտը ցավով լեցուն։ Կարծես դատարկվել է մարդը՝ զրկվել ինքնության արժեհամակարգից և պարզապես ապրում է օրը՝ ֆիզիկական գոյությամբ։
… Հայրենազրկության և պարտության իրականությունն է յուրաքանչյուրիս աչքի առաջ, որ հանդարտություն չի տալիս ո´չ մտքին, ո´չ սրտին, ո´չ հոգուն, և ո´չ էլ մարմնին։ Կորստի անսահման զգացողություն և սպասումի անհաղթահարելի դող հայրերի, մայրերի, քույրերի, կանաց և զավակների դեմքին։
Սիրելի հավատացյալներ, ծննդյան ավետիսի ժամանակ հրեշտակապետը Մարիամին բացահայտեց նաև այն ամենը, ինչ լինելու էր նրա զավակին. չարչարանք, տառապանք, խաչ և մահ։ Աստվածամայրը քաջ իմանալով, սակայն այդ «բոլոր ասվածները պահում էր իր մեջ և իր սրտում խորհում» (Ղուկ. Բ 19)։
Դո՛ւք, հայուհիներ, որ Աստվածամորն ունեք ձեզ օրինակ և հայ ընտանիքի տիպարը Հովսեփ արդարի և Մարիամ Աստվածածնի խոնարհ ընտանիքն է, դո՛ւք, հայ մայրեր, երբ արու զավակ եք լույս աշխարհ բերում, արդեն իսկ ձեր սրտերում գիտեք, որ մի օր կանգնելու են մեր հայրենիքի պաշտպանության համար։ Եվ գիտեք նաև, որ այդ սուրբ գործը երբեմն պսակվում է նահատակությամբ։
Այսօր, երբ մեր հայրենիքը և մեր ժողովուրդը թշնամիներով է շրջապատված, երբ իր անկայուն խաղաղությունը պահում է իր որդիների արյան գնով, երբ պայքարում և մաքառում է իր իրավունքների համար առավել քան երբևէ, ուժեղ պետք է լինենք, համախումբ, միաբան և սիրով պետք է հավատանք վաղվա լուսավոր օրվան, պետք է չկորցնենք մեր հավատը Աստծո արդարության և ողորմածության հանդեպ: Աստված այնքան սիրեց աշխարհը, որ մինչև իսկ Իր Միածին Որդուն տվեց մեր փրկության համար։ Այս խոսքերը բազմիցս արտասանվել են այս խորանից, բայց սրանք աստվածային անհուն սիրո ամենավառ խոսքերն են թերևս: Մեր Փրկչի ծնունդով և աշխարհ գալով մարդկության հանդեպ աստվածային սիրո, մեծագույն սիրո խորհուրդն ենք տեսնում: Աստծո հանդեպ և միմյանց հանդեպ անհուն սիրով պիտի հաղթահարենք դժվարությունները, զրկանքները և նեղությունները, որով անցնում է մեր հավատավոր ժողովուրդը»,- ասաց Սրբազան Հայրը՝ հավելելով, որ Քրիստոսի ծնունդն այն միակ հույսն է, որով պիտի փրկվենք և պիտի նորից կյանք առնենք այս հուսալքված, բարոյազրկված, ընկճված, ապագայի հանդեպ մեր հույսը կորցրած օրերում:
Մուշեղ եպիսկոպոսը նշեց նաև, որ Հիսուս Քրիստոսի ծնունդով աշխարհը փոխվեց, Հիսուս մուտք գործեց աշխարհ, որպեսզի մարդիկ փրկության շնորհին արժանանան և ժառանգեն երկնքի արքայությունը:
«Առավել ևս հիմա, մենք պիտի հավատանք և պիտի գրկաբաց ու սրտաբաց ընդունենք Մանուկ Քրիստոսին մեր մեջ, որպեսզի փրկության հույս ունենանք և այդ հույսով պիտի փոխվի այս ծանր վիճակը և պիտի փրկվի մեր հայրենիքը: Այո´, վստահաբար պիտի հավատանք, որ մեր Տիրոջ ծնունդով այլևս փոխվելու են մեր սրտերը, մեր հոգիները, մեր կյանքը և մեր ապագան: Աղոթակից լինենք Նարեկացուն, կրկնելով. «երբ ողորմությանդ փառքի անստվեր ճաճանչները ծագեն, կհալչեն մեղքերը, կխորտակվեն կապանքները… կկենդանանան մեռյալները, կբուժվեն զարկվածները և վերքերը կառողջանան: Տեղի կտան տխրությունները, կնահանջեն հեծությունները… կչքանան չարիքները, հուսահատությունները կհալածվեն և կթագավորի ձեռն Քո ամենակարող քավիչդ բոլորի»:
Սիրելիներ, հենց այս աստվածային անհուն ողորմությանը պիտի ձգտենք արժանանալ մեր աստվածահաճո և խոնարհ կյանքով, հավատքով ու աղոթքներով», – ընդգծեց պատարագիչ Սրբազանը՝ հորդորելով ամենքին ամուր պահել հավատքը և սիրել, սիրել հայրենիքը առավել քան երբևէ, առավել անպայմանական, քան երբևէ, առավել ուժեղ, քան երբևէ, սիրել Եկեղեցին, սիրել մերձավորներին, այդ սիրով, ոգով ու հավատով օգուտ բերել հայրենի երկրին, աղոթել հայրենիքի սահմանների անսասանության համար, աղոթել իրենց կյանքը հայրենիքի համար զոհած հերոս եղբայրների հոգիների հանգստության համար, գերության մեջ գտնվող և անհայտ կորած իրենց եղբայրների, որդեկորույս մայրերի` Սուրբ Հոգով մխիթարության և վիրավորների շուտափույթ բժշկության համար:
Վերջում Մուշեղ Սրբազանը կոչ արեց հավատավոր ժողովրդին սուրբ ծննդյան հրաշափառ ավետիսով զորացած ուխտել և խոստանալ, որ հաղթահարելու են ցավը հավատքով, ապրելու են ամեն մի օրը հույսով և էլ ավելի շատ են լցվելու սիրով, որպեսզի հաղթեն սիրով, քանզի Քրիստոս ծնվեց և հայտնվեց։
Հավարտ Սուրբ Պատարագի, նախատոնակի արարողության ընթացքում Ամենայն Հայոց Հայրապետը բարձրացավ Ս. Խորան և վառեց կենսատու մոմը, որից Հիսուս Քրիստոսին խորհրդանշող լույսը բաշխվեց հավատացյալներին:
Այնուհետև Մայր Աթոռի միաբանությունը մեկտեղվեց Վեհարանում, ուր, նախագահությամբ Վեհափառ Հայրապետի, կատարվեց տարվա առաջին Տնօրհնեքը:
