«Այսքան հորդորելուց հետո մենք տեսանք, թե ինչպես նա դուրս եկավ, ինչպես դիմավորեց նրան, այսպես ասենք մասսան. ծափահարություններով: Ծափահարում են նրան, ով մեղավորն է հինգ հազար անմեղ զոհի, տասը հազար խեղված ճակատագրի, ով մեղավոր է, որ մենք այս օրն ենք»,- Ազատության հրապարակում «Հայրենիքի փրկության շարժման» հանրահավաքում իր խոսքն այսպես սկսեց Մատաղիսում զոհված սպայի հայր Միսակ Ավետիսյանը:
Նա նախ խոնարհվեց` հարգելով զոհվածների հիշատակը:
Առաջարկեց մի կողմ դնել սեւն ու սպիտակը, նիկոլականն ու սերժականը, քանի որ դա պառակտեց մեր ազգը եւ «բռունցքը բացեց թշնամու առաջ»: Նաեւ կոչ հղեց այն ծնողներին, որոնք մինչ օրս հավատում են «այդ մարդուն» (նկատի ունի Նիկոլ Փաշինյանին-Ն. Գ.). «Ես որդեկորույս հայր եմ: Որդեկորույս ծնողներն այսպես`շիտակ պիտի կանգնեն`ամուր ոտքերի վրա: Այո, ունեմ այդ իրավունքը: Առաջին անգամ թշնամին տեսավ իմ թիկունքը` ի շնորհիվ մի մարդու, որ հրաման արձակեց: Վերջին զինվորն եմ եղել, որ դուրս է եկել խրամատից: Հիմա կասի` ես այդ հրամանը չեմ տվել, չգիտեմ ո՞վ է տվել: Իսկ ո՞վ է գերագույն գլխավոր հրամանատարը: Մեր բռունցքը օդում է եւ օդում կմնա այնքան ժամանակ, մինչեւ հրաժարականից հետո կկալանավորվի մեր հպարտ ազգին այս օրը բերած այն մարդը, ով մինչեւ այսօր չի հասկանում, թե ի՞նչ է արել»:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
