«Թուրքիայի ու Ադրբեջանի էներգետիկայի նախարարները դեկտեմբերի 15-ին պայմանագիր են ստորագրել Իգդիր-Նախիջեւան գազատարի կառուցման վերաբերյալ: Ըստ նախագծի, Թուրքիայի տարածքով պետք է գազ հասցվի Ադրբեջանի հետ ցամաքային սահման չունեցող Նախիջեւանի Ինքնավար Հանրապետություն:
«Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթի հետ զրույցում թուրքագետ Անուշ Հովհաննիսյանը նշեց, որ ներկայումս Նախիջեւանին գազ է մատակարարվում հարեւան Իրանի տարածքով հետեւյալ սխեմայով, Ադրբեջանը գազը մատակարարում է Աստարա՝ Իրան, իսկ վերջինս էլ՝ Նախիջեւանին, իրեն պահելով 15 տոկոսը որպես տարանցիկության վարձավճար։ Այսօր ստեղծված նոր իրավիճակում Ադրբեջանը գտնում է, որ համաձայնագրում առկա կետով Նախիջեւանի հետ տարանցիկության հնարավորություն է ստեղծվելու, սակայն հստակեցված չէ, թե ինչ ի նկատի ունեն եւ ինչ է ենթադրում տարանցիկությունը։
Նախիջեւանն Ադրբեջանի համար պրոբլեմ է նաեւ այն առումով, որ Թուրքիայի «Ազգային ուխտ» կոչված փաստաթղթով այդ տարածքը թուրքերը համարում են իրենցը։ Հիշեցնենք, որ Ազգային ուխտը կամ Միլլի Միսաքը Թուրքիայի հանրապետության հիմնադրման փաստաթուղթն է՝ ընդունված դեռեւս Աթաթուրքի կողմից։ «Դրա վերանայման մասին շարունակաբար բարձրաձայնում է Էրդողանը։ Նա բազմիցս ընդգծում է, որ ըստ այդ փաստաթղթի ամեն ինչ չէ, որ գտնվում է Թուրքիայի սահմաններում։ Փաստորեն Էրդողանը հայտ է ներկայացնում վերանայելու այն, համաձայն որի Թուրքիայի կազմում պետք է լինեն Կիպրոսը, Իրաքի Մոսուլի վիլայեթը, Սիրիայի հյուսիսը, ինչպես նաեւ Նախիջեւանը։ 1938 թվականին Սիրիայի Ալեքսանդրեթի (Հարավային Կիլիկիա) սանջակը բռնակցվեց Թուրքիային։ Այդ փաստաթղթի համաձայն Նախիջեւանը դիտարկվում է ոչ թե որպես Ադրբեջանի, այլ Թուրքիայի տարածք»,- պարզաբանեց Հովհաննիսյանը»:
Լուսինե ՄԽԻԹԱՐՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթի այսօրվա համարում
