Պատահական չէ, որ այսօր դրամն արժեզրկվում է՝ ենթարկվելով անկանոն տատանումների։ Մեծանում է նաև կապիտալի արտահոսքի վտանգը։ Իսկ տեղի ունեցող այսպիսի գործընթացները բերելու են բնակչության սոցիալ-տնտեսական վիճակի կտրուկ վատացման, որը անկայունության, սոցիալական լարվածության և նոր արտագաղթի հոսքի պատճառ կարող է դառնալ։ Իսկ սրանք Հայաստանի անվտանգությանը սպառնացող հարակից գործոններ են։ Սակայն տնտեսական հարցերի շուտափույթ կարգավորումը, կարծես թե, դուրս է մնացել Հայաստանի իշխանությունների ուշադրությունից, քանի որ նրանք ոչ միայն տապալել են տնտեսական ողջ քաղաքականությունը, այլև իրենց ողջ ուշադրությունը և ռեսուրսները կենտրոնացրել են միայն իրենց աթոռները պահպանելու խնդրի վրա։
Իշխանությունը պահելուց զատ մյուս խնդիրները երկրորդական կարևորություն են ձեռք բերել։ Այս իրավիճակում անիմաստ է խոսել նաև դեպի Հայաստան ներդրումների հոսք ապահովելու մասին, քանի որ ոչ մի լուրջ ներդրող չի կարող հույսեր կապել այս իշխանությունների հետ։ Մանավանդ, որ ռուսաստանաբնակ հայ խոշոր գործարարները, որոնք տարիներ շարունակ մեծ ներդրումներ են կատարել Հայաստանի տնտեսության մեջ, կառավարության հրաժարականն են պահանջում։ Տնտեսական ոլորտում արմատական փոփոխություններ են անհրաժեշտ, սակայն այսօր Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած կառավարությունը չունի այն հանրային վստահությունը, որպեսզի այդպիսի քայլերի գնա։ Ուստի նոր կառավարության ձևավորման հարցն առավել հրատապ խնդիր է դառնում։ Տնտեսական հրդեհի մարումը պահանջում է օր առաջ տնտեսական բլոկի հիմնական պատասխանատուների փոփոխություն և տնտեսական անկումը կանխելու ուղղությամբ ակտիվ քայլերի ձեռնարկում։
Արտակ Գալստյան
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում։
Կարդացեք նաև
