Փաշինյանի՝ խմբագիր, ընդդիմադիր պատգամավոր եղած ժամանակ, առավել ևս գործադիրի ղեկավարի աթոռը զբաղեցնելու ողջ շրջանում մենք ականատես ենք եղել ահռելի չափերի ստի ու ապատեղեկատվության տարափի: Սրան գումարած՝ այդ ամբողջ ժամանակահատվածում գեներացվել է ատելության և թշնամանքի մեծ դոզա, զուգահեռ հրապարակ են նետվել կեղծ օրակարգեր՝ հանրությանը շեղելու նպատակով: Ավելորդ է նույնիսկ խոսել այն մասին, թե ինչպես պատերազմի 44 օրվա ընթացքում իշխանությունները հետևողականորեն ստերով ու ապատեղեկատվությամբ կերակրեցին հանրությանն ու փափուկ բարձ դրեցին նրանց գլխի տակ՝ թաքցնելով իրերի իրական վիճակը, մինչև որ հանրությունը դեմ հանդիման կանգնեց առկա խայտառակության, նվաստացման ու պարտության առջև:
Այդ նույն ժամանակահատվածում նույն իշխանություններն ու նրանց սատելիտները «ներսի թշնամիների» մասին էին ակնարկում՝ հավելելով, թե դրանք թուրքից ավելի վատն են, սպառնում էին, թե «սպասեք, դուք դեռ ձեր հալը կտենաք», բղավում էին, թե «թավիշ չի լինելու», ամեն օր զգետնում էին թշնամուն, հօդս էին ցնդեցնում ողջ Ադրբեջանը, զոհերի թիվը հատուկ մշակված «չափաբաժնով» էին ներկայացնում հանրությանը (ինչպես և հիմա), իսկ կապիտուլ յացիոն խայտառակությունը ստորագրելուց հետո ժամանակին պատերազմը չկանգնեցրած Նիկոլ Փաշինյանը խոսում էր ինչ-որ օլիգարխների մասին, քաղաքացու վրեժի մասին, բախումների բացահայտ կոչեր էր հնչեցնում և այլն, և այլն: Իսկ հիմա ամբողջ հանրությանը մեդիատեռորի ենթարկած ու մարդկանց ուղեղները հաղթանակի կեղծ կարգախոսներով լվացած իշխանությունները մեղադրում են ուրիշներին։
Ստացվում է հայտնի կարգախոսը՝ «գողն առաջին է գոռում՝ բռնեք գողին»։ Հնարավոր է, որ դրանով իշխանություններն ուզում են մարդկանց ուշադրությունը շեղել իրենց անգործությունից և ապաշնորհությունից, իրենց հեռանալու համաժողովրդական պահանջից, բայց և չի բացառում, որ իր սովորության համաձայն, Նիկոլ Փաշինյանը նոր ճնշումների դաշտ է ապահովում՝ իր ծայրահեղ վտանգավոր հետևանքներով հանդերձ…
Արթուր ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում։
